Sinds kort woont er een kabouter in het Bredase Valkenbergpark. Hij heet Życzliwek en heeft altijd een zonnebloem in zijn hand. Waar komt Życzliwek vandaan, en hoe komt hij in Breda terecht?
(Waarschijnlijk beginnen er een paar van jullie nu ernstig aan mij te twijfelen – “eerst die eenhoorn, en nu dit?!” – maar Życzliwek bestaat echt!)
Życzliwek de Vriendelijke
Życzliwek – wat zoveel betekent als “de Vriendelijke” – komt uit Wrocław. In die gezellige Poolse stad wonen ontzettend veel broers en zussen van hem. Wel meer dan honderd!
Geen wonder dat hij een oudere broer heeft met precies dezelfde naam. Życzliwek de Eerste had een tijdje een eigen Facebookpagina, maar daar is het al jaren stil. Tegenwoordig houdt hij zich vooral bezig met zijn zonnebloem, en met zwaaien en glimlachen naar de mensen die hem bezoeken bij zijn fontein.
Zijn geëmigreerde broertje Życzliwek de Vriendelijke is minstens even dol op zonnebloemen. En fonteinen.
Waarom Życzliwek naar Breda verhuisde
Twee Życzliweks in één stad, die allebei van zonnebloemen en fonteinen houden, dat is natuurlijk vragen om problemen. En dus besloot de jongste van de twee naar Breda te verhuizen. Breda is namelijk een zusterstad van Wrocław.
En zonder de (Nederlandse) Kabouterbeweging was zijn familie er waarschijnlijk nooit geweest.
“Wrocław was altijd al een centrum van alternatieve cultuur, ook tijdens het communisme. […] Op een bepaald moment begonnen de kaboutermannetjes [activisten met puntmutsen op] met een actie nabij het centrale plein: in oranje gekleed deelden ze rollen wc-papier uit, want wc-papier was erg schaars begin jaren tachtig. Kort daarop werden de activisten gearresteerd. Normaal gesproken zou daarmee het verhaal af zijn, maar […] er verscheen een artikel in een Britse krant, die schreef dat in het communistische Polen in oranje geklede kabouters gearresteerd werden voor het uitdelen van wc-rollen. Dit absurde nieuws verspreidde zich door heel Europa. De leider van de beweging […] realiseerde zich toen hoe belangrijk de media waren. Juist de absurde humor van de kabouterbeweging was heel effectief.”
— bron: “Polen, geen land van fietsers en vegetariërs” door Jeroen Kuiper (www.poleninbeeld.nl)
Het duurde even voordat Życzliwek een goed plekje in Breda had gevonden. Maar nog geen week nadat hij zijn definitieve keuze maakte, zocht ik hem op in het Valkenbergpark en volgens mij is hij hier dik tevreden. Al zou het mij niet verbazen als hij Wrocław af en toe flink gaat missen. Want dat doe ik ook.
Om over het gemis van al die broers en zussen nog maar te zwijgen.
Hoe ziet de rest van zijn kabouterfamilie eruit?
Als je in Wrocław bent, moet je zeker een paar familieleden van Życzliwek opzoeken. Ze staan altijd voor je klaar en zijn nooit te beroerd om een glimlach op je gezicht te toveren. Al moet je, gezien hun geringe lengte, wel oppassen dat je niet over hen struikelt! Anders is het snel gedaan met die glimlach.
De kabouters van Wrocław hebben een eigen website, die het makkelijker maakt om ze op te sporen. Ga op zoek naar Życzliwek de Eerste, de boekenwurm Bibliofil, bierbrouwster Bawarka, de dove Głuchak… En vergeet vooral niet je respect te betuigen aan hun vader, Papa Krasnal. (Voor zover ik weet hebben de kabouters geen mama, en honderden kabouters in je eentje opvoeden lijkt mij geen gemakkelijke taak.)
En mocht je een keer in Breda zijn en wat tijd overhebben, probeer dan eens of je Życzliwek de Vriendelijke kunt vinden. Na zijn emigratie is hij behoorlijk honkvast geworden, en hij kan wel wat gezelschap gebruiken.
Wat mooie kabouters.
Ja he? Vind ik ook. 🙂
Ik herkende zijn locatie meteen op de foto! Breda staat op mijn lijstje en hij nu ook want zekerweten dat ik hem even ga groeten.
Dat vindt ‘ie vast erg leuk! 🙂
Groetjes aan Życzliwek van mij! En ik vond vandaag je boek in mijn brievenbus, hoera! 😀 dankjewel 🙂
Haha, graag gedaan hoor! En groetjes terug! 😉
Ik vind ‘m leuk! Subtiel en vriendelijk. Ik kom nooit in Breda, maar als ik er zou komen, zou ik zeker even zwaaien.
Haha, dat zou hij vast erg leuk vinden 😉