Omdat ik ondertussen drie maanden achterloop met mijn rubriek ‘Toffe Dingetjes’ – oeps – giet ik alles nu even in één overzicht. Want dat ik er niets over schreef, wil niet zeggen dat er niets tofs gebeurde.
Januari: het leven is een achtbaan
Op Nieuwjaarsdag ging ik (eindelijk weer eens) naar Amsterdam. Daar at ik voor het eerst van mijn leven een stuk spacecake, die zo “goed” gevuld bleek te zijn dat mijn hersenen pas twee dagen later weer een beetje normaal deden. Niet per se voor herhaling vatbaar, maar ik weet nu in elk geval hoe het voelt om (knetter-)high te zijn.
Gelukkig deed ik ook toffe dingetjes die minder heftig waren. Een vriendin van mij wil bijvoorbeeld een eigen website, en ze heeft mij gevraagd om haar te helpen met de opbouw daarvan. Dus halverwege januari zijn we een weekend met z’n tweetjes achter onze laptops gekropen. Superleuk om te doen, een hele eer, en er was zelfs genoeg tijd & energie over om ook nog te gaan stappen in Breda. Topweekend! 😀
Een paar dagen later stond deze bofkont in de Winter Efteling. Mijn moeder had vier kaartjes gewonnen en mijn broer mag er vanwege zijn werk gratis naar binnen, dus met één betaald kaartje erbij hadden we lol voor zes man. Alleen jammer dat Joris & de Draak gesloten was, en dat ik helemaal geen foto’s gemaakt heb. Het was die dag ontzettend grijs weer, maar toch.
We sloten de dag trouwens af met een etentje bij de Pastakantine in Breda. (Onderhand een vaste prik op dit soort dagen want niet duur maar wel erg lekker.) Topdag! 😀
Februari: hallelujah, sister!
De eerste dag van februari ben ik een dagje naar Spa One geweest, met mijn moeder, tante en nichtje. Mocht iemand zich afvragen hoe je de donkere wintermaanden overleeft: nou, zo dus.
Het weekend daarna was wéér zo’n gevalletje van “jongens, wat hebben we het toch slecht”. Vrijdag heb ik na m’n werk opa en oma opgehaald – hun eerste ritje in mijn Uppie – voor een etentje met mij, mijn broer en zijn vriendin. En tegen middernacht stond ik te dansen bij Plein Publiek in Antwerpen. Erg vermoeiend maar zeer de moeite waard.
Over mijn auto gesproken: volgens mij ben ik in februari indirect op de radio geweest. Ik zat namelijk op een vrijdagochtend, onderweg naar mijn werk, lekker mee te hupsen met “Have You Ever Been Mellow” van de Party Animals. Zegt de radio-dj ineens dat iemand hem een berichtje heeft gestuurd omdat er een vrouw in een zwarte Volkswagen voorbij reed die overduidelijk naar het Foute Uur van Qmusic aan het luisteren was. Hahaha! Of ik het nu zelf was of niet, you go girl!
Op donderdag 13 februari moest ik voor mijn werk naar Utrecht, en dat was sowieso leuk (voor de afwisseling en ter inspiratie) maar het etentje na afloop – bij Comptoir Libanais in Hoog Catharijne – was toch echt de kers op de taart. Of nee, de muntyoghurt op de aubergine-tajine. 😉
En een dag later was het 14 februari, a.k.a. Valentijnsdag. Ik heb al sinds mijn puberteit een erg moeizame verhouding met deze dag. Ik vind het onzin, maar stiekem hoop ik toch elk jaar weer op een romantische verrassing, maar dat gebeurt nooit. Zelfs niet de twee keer dat ik een vriendje had op Valentijnsdag. Echt nooit. De schok was dan ook groot toen ik dit jaar wél ineens een Valentijnscadeautje onder mijn neus geschoven kreeg!
Tot zover meteen het toffe aan dat moment, want daarna vroeg hij wat ik voor hem gekocht had. Eh, niets dus. Ik had wel overwogen om iets voor hem te kopen, maar ik ben al zo vaak teleurgesteld deze dag… Afijn, dit jaar heb ik mijn kans op een romantische Valentijnsdag dus eigenhandig verprutst. Shit.
Ook carnaval was dit jaar een beetje teleurstellend. (Carnavalliefhebbers, WAAR ZIJN JULLIE?? Niet in mijn vriendengroep, blijkbaar.) Gelukkig bleek één vriendin nog wel te porren voor één avondje Kielegat.
Blijkbaar ga ik met carnaval graag verkleed als iets zwart-wits met veel pandapunten, want ik heb mijn panda-kostuum dit jaar vervangen door een habijt. 😉 Als iemand daar een interessante theorie over heeft, hoor ik het graag! Het leverde in elk geval een boel grappige reacties op. Van mensen die een kruisje sloegen en voor mij aan de kant gingen, tot bezorgde vragen – “mag u hier zo laat nog wel zijn?” – en zelfs iemand die van alles begon op te biechten. (Wat precies? Dat is beroepsgeheim, natuurlijk. Niks illegaals in elk geval.)
Maart: zo simpel is het
Normaal gesproken is maart de maand dat alles weer een beetje op gang komt. Dit jaar kakte het leven juist een beetje in. (Voor mij, tenminste.)
Bijna alles ging dicht of werd afgeblazen. Gelukkig kwamen daar ook een heleboel toffe initiatieven voor in de plaats. Zo waren vorige maand alle creatieve cursussen op Brit+Co plotseling gratis – daar heb ik zwáár van geprofiteerd – en al die knuffelberen voor het raam en stoepkrijtdecoraties vind ik ook erg leuk.
En naast al die toffe maar ook wat vreemde dingen is er gelukkig ook één baken van vertrouwdheid in deze onzekere tijden: Boer zoekt Vrouw. 😀 Elke zondagavond kruip ik op de bank met een flinke kop thee en mijn telefoon, en dan ben ik een uur lang alleen maar bezig met de boeren, hun logees en WhatsApp (waar het in dat uur ook alleen maar gaat over de boeren en hun logees).
Het leven kan soms zo verrukkelijk simpel zijn…
Hoe was jullie aftrap van 2020?
OMG: winterefteling en HAHA: die spacecake en dat op de radio zijn!
Hihi. Voor mij was ’t allemaal zowel “OMG” als “HAHA”, eigenlijk 😛
Ik kijk ook naar de Nederlandse Boer zoekt vrouw. Eerst wel onze Blind Getrouwd (Married at first sight) dat een half uurtje vroeger begint. Dus een hele zondagavond vol met daten 🙂
Oehlala, dat klinkt als een toffe zondagavond! Wat vind jij dit jaar van “onze” Boer zoekt Vrouw? Ik denk niet dat er veel stelletjes uit komen, eigenlijk… ?
De aftrap van 2020 was wat mij betreft heel gevarieerd. En hij begon voor mij op NYE bij Plein Publiek. Nu geniet ik maar van het thuiszijn. Dat gaat eigenlijk goed. Jammer van de omstandigheden. Welke creatieve cursussen heb je gevolgd?
Het is een heel rijtje: “Design your brand identity”, “Logo Design in Adobe Illustrator” en een bundel met daarin “Intro to Ink Illustration”, “Phone Photography Basics” en “Fauxligraphy”. 🙂 Ik vermaak me ook best goed thuis, maar kan toch niet wachten tot de grens met België weer gewoon open gaat!