Daar ben ik weer! Ik heb het einde van 40 Dagen Bloggen / het paasweekend aangegrepen om eens lekker een paar dagen NIET te bloggen, maar nu wordt het tijd om in een nieuw, “gewoon” blogritme te komen.
Te beginnen met de toffe dingetjes die ik de afgelopen maand gehoord, gezien, geproefd en/of gedaan heb.
Dansen
Een paar weken geleden heb ik wat salsa-scholen in de buurt bekeken, via internet. Dat doe ik wel vaker. Maar mezelf aanmelden? Da’s nog steeds een stap te ver.
De zoektocht leverde in elk geval wél een leuk (kizomba-)nummer op. Om alvast thuis op te dansen. En – hopelijk – wat moed te verzamelen.
Lezen & luisteren
Allereerst: de Netflix-serie ‘Godless’, met lekkere vent Jack O’Connell.
Het klinkt misschien raar, maar tijdens het bekijken van deze serie miste ik mijn ouders. Of beter gezegd: ik miste het samen met hen naar een western kijken. Samen proberen om die rauwe stemmen na te doen. (“Frank ain’t hidin’, sheriff.”) Het commentaar van mijn vader, die nooit iets ziet aankomen. (“Gòòòòdver!”) En mijn moeder die regelmatig vergeet wie wie ook alweer is, maar ondertussen álles ziet aankomen.
Een andere aanrader: Moja Polska, waarin de Pools-Nederlandse Dore van Duivenbode een antwoord probeert te vinden op een vraag die haar én mij bezighoudt. Wat is er in vredesnaam aan de hand in Polen?! Het land dat tot 2015 lekker progressief bezig was, maar nu nationalistischer en geloviger is (of lijkt) dan ooit.
Ik denk niet dat deze korte VPRO-serie hét antwoord zal geven op die vraag, maar het levert wel een goed inkijkje in “de Poolse keuken”. En in een wereldwijde trend.
Eten
Deze tijd van het jaar, de overgang van winter- naar zomerkost, vind ik ronduit verukkelijk. Niet omdat ik meer van zomers eten hou (ijsjes daargelaten) maar omdat verandering van spijs nou eenmaal doet eten.
Over een half jaar ben ik minstens net zo blij met de eerste pompoen van ’t seizoen. Maar nu denk ik: “Aardbeien! Asperges! Ik heb jullie zo gemist! Welkom terug!”
En de kruiden op mijn vensterbank zijn ook blij dat de winter eindelijk achter de rug is.
Ontdekken
Mijn zoektocht naar een nieuwe baan is nog steeds niet ten einde, helaas. En er zit een behoorlijke kloof tussen de banen die mij leuk lijken en de banen die passen bij wat ik tot nu toe gedaan heb.
Daarom ben ik vorige week begonnen aan een opleiding Online Marketing. NIMA A, voor wie ’t wat zegt. Om die kloof zo snel en zo praktisch mogelijk te overbruggen. (Er zijn meerdere opleidingen / richtingen die me aanspreken, maar deze sluit het beste aan bij mijn hobby’s en biedt volgens mij de meeste kans op een baan.)
Eergisteren heb ik mijn broertje opgezocht, op zijn werk. Hij is al bijna tien jaar dierenverzorger bij de Zoo van Antwerpen.
Tot mijn stomme verbazing was ik al zo’n vijf jaar niet meer in de Zoo geweest. Althans, niet overdag. (Wel tijdens China Light.) Er is in die tijd heel wat veranderd, maar ik was vooral onder de indruk van het kijkje achter de schermen. En van gorillababy Thandie. Zo schattig!
Welke toffe dingetjes heb jij de afgelopen tijd ontdekt?
Wat dapper dat je bent begonnen aan een online opleiding. Ik merk dat mijn interesse in banen ook wel echt ergens anders ligt dan op ’t gebied waarin ik ben opgeleid. En ja, dan moet je eraan geloven, maar ik vind een opleiding oppakken echt wel een hele stap.
Fijn lijstje, verder. Altijd leuk om toffe dingetjes bij een ander te lezen.
Dankje! 🙂 Ik heb er vreselijk lang over zitten twijfelen. Wat nou als het niks oplevert?! Of toch niet zo leuk blijkt te zijn als ik dacht? Maar na maandenlang opleidingen vergelijken, en praten (o.a. met een vriendin die online marketeer is), en vacatures tegenkomen voor online marketeers voor goede doelen en stichtingen (en dan denken OMG DAT WIL IK MAAR DAAR KOM IK ZO NIET TUSSEN)… Toch maar die knoop doorgehakt. 😉
Ik vind dat de drempel om naar een nieuwe sportles te gaan altijd best hoog is. Nu ik verhuisd ben, moet ik er weer even overheen. Misschien kun je je opgeven voor een proefles? Wat heeft je broertje een bijzondere baan trouwens. Succes met je opleiding Nima.
Ja misschien moet ik dat eerst eens doen, zo’n proefles. Die zie ik ook weleens voorbij komen, maar ofwel kan ik die avond niet, ofwel bedenk ik alsnog 100 redenen waarom ik beter niet kan gaan. 😉 Dus dat schiet niet op, hihi.
En mijn broertje heeft zeker een bijzondere baan. Heel fier op hem! 😀