Jawel, ik haal ‘Toffe Dingetjes’ onder het stof vandaan! Niet omdat mijn leven de afgelopen tijd bol stond van de toffe dingetjes – life in lockdown, jeweetzelluf – maar er gebeurde zeker wat. En daarbij heb ik zin om die andere rubriek, ‘Wendy Wordt Wijzer’, op een waardige manier ten grave te dragen. En hoe kan dat beter dan met de belofte om toch vooral dóór te gaan met toffe dingetjes?
[Waarschuwing: dit is een lange blogpost geworden!]
Wendy Werd Niet Veel Wijzer
Tja. ‘Wendy Wordt Wijzer’ begon goed. In de eerste maanden probeerde ik een paar nieuwe sporten uit, ging aan de slag met mijn opruim-skills, en volgde zowel een cursus mindfulness (hier in Breda, bij Mindful Leven) als een online cursus voetreflexologie via Udemy.
Alsof ik wist dat we een paar maanden later in een wereld terecht zouden komen waarin het absoluut geen kwaad kan om regelmatig te mediteren en jezelf te kunnen masseren.
Ik zweer jullie, ik heb deze ellende niet zien aankomen.
Maar goed. Het enige voornemen dat verder niet te leiden heeft gehad onder de coronacrisis, is mijn voornemen om twaalf verschillende taarten of cakes te bakken. Het werden er veertien.
De lekkerste taarten zelf bakken? Lees ‘Vier superlekkere taartrecepten‘!
Begin oktober zou ik meedoen met een workshop Horror Grime, maar op de dag voor de workshop scherpte de veiligheidsregio de maatregelen aan. En dus zat er die zondagochtend een mailtje in mijn mailbox dat de docente een mondkapje zou dragen. Vanwege mijn slechthorendheid is dat voor mij een no go, want als iemand een mondkapje opheeft kan ik niet liplezen. Dat heb ik de Schminkspecialist ook laten weten, en in plaats van mij de mogelijkheid te geven om de workshop op een ander moment te volgen of iets dergelijks, ben ik die 80 euro gewoon kwijt. 😬
Ook met de danscursus had ik pech. Het leek er begin 2020 op dat ik zelfs een danspartner gevonden had, maar toen ging de grens met België opeens dicht. In de zomer zouden we alsnog samen gaan salsadansen, maar die cursussen begonnen óf te vroeg (i.e., vóór de grens terug open ging) óf te laat (i.e., nadat onze relatie op de klippen liep).
In september heb ik nog wel een proefles High Heels gevolgd, maar op hoge hakken soepeltjes over de grond rollen, mezelf in allerlei poses wringen en er ondertussen megasexy uitzien is blijkbaar nét iets teveel gevraagd voor dat lichaam van mij.
Of misschien kon ik er gewoon de energie niet voor opbrengen.
Als ik een excuus moet aandragen voor de mislukking van het plan om nieuw vrijwilligerswerk te vinden, (bewust) meerdere random acts of kindness uit te voeren, een boek of dichtbundel te schrijven, en mijn zoldertje opgeruimd te houden, dan is dat het.
Al heb ik me eind vorig jaar wel aangemeld bij de bloedbank! Mijn eerste donatie vond vorige maand pas plaats, want in de maanden daarvoor kwam ik niet door de coronacheck heen. “Heb je nu of in de afgelopen 14 dagen één of meerdere van deze klachten gehad? Hoesten, keelpijn, neusverkoudheid, loopneus / niezen…” Ehm, ja. Dat is zo’n beetje mijn permanente staat van zijn in de winter.
Zometeen meer over mijn eerste échte bezoek aan de bloedbank!
De eindstand
Nog één keer het lijstje.
een paar andere sporten uitgeprobeerd;meer rust in mijn hoofd dankzij meditatie / mindfulness;- bijna altijd een opgeruimd huis (→ bij vlagen);
- een visagie- en schminkworkshop gedaan;
- een danscursus gevolgd (→ één proefles);
(beter) leren masseren;- vrijwilligerswerk;
meerdere Random Acts of Kindness uitgevoerd(eentje, vooruit);- een Loesje-poster / dichtbundel / boek met een tekst van mij erin of erop;
twaalf verschillende taarten / cakes gebakken.
En dan is het nu tijd voor…
Toffe Dingetjes (maart 2021)
Laat ik met het tofste beginnen: de ijssalons zijn weer open! Haha, grapje. Dat is het op één-na-tofste. Het allertofste is natuurlijk dat ik nu officieel een freelancer ben!
Mijn officiële startdatum? 24 maart. Oftewel de Europese Dag van het Ambachtelijk IJs. Geen grap. Na 19 maart kon ik in principe beginnen, en het leek mij leuk om een startdatum te hebben rond de verjaardag van mijn moeder (23 maart), maar niet óp haar verjaardag. Dat moet lekker haar feestje blijven. Op fijnedagvan.nl vind je een heleboel (inter)nationale ‘dagen / weken van…’, en daar zag ik dat 24 maart European Artisanal Gelato Day is.
En de rest is geschiedenis. 😉
Daarnaast ben ik ook heel blij dat de kapsalons hier weer open zijn, en dat het matje in mijn nek (dus) verleden tijd is. En de krullen zijn terug!
En ik vind het fijn dat we de verkiezingen achter de rug hebben. De uitslag vind ik helemaal niet tof, op een paar lichtpuntjes na, maar ik merk dat ik de situatie nu beter kan verdragen dan toen we dag in, dag uit geconfronteerd werden met allerlei verkiezingsleuzen, of met het feit dat de VVD, PVV, Forum voor Democratie en JA21 samen maar liefst 62 van de 150 zetels hebben weten te bemachtigen. Een stuk minder dan de helft, maar toch. Blegh.
Al heb ik me wel rotgeamuseerd met die hele potlodenkwestie. Zoveel prangende zaken, en waar maken we ons vooral druk om? Of we ons potlood mogen houden. Om te huilen (van het lachen).
Tot slot mijn bezoek aan de bloedbank.
Trigger-alert: ik ga het over bloed en naalden hebben.
Toen er vorig jaar een paar buisjes bloed bij mij werden afgenomen om te testen of ik überhaupt in aanmerking kom om bloeddonor te worden, kreeg ik als commentaar dat ik geen mooie aderen heb. Lees: dat ze misschien te fijn zijn voor een dikke bloeddonatienaald. Maar als verder alles oké was, zouden we het gewoon een keertje proberen, en dan zouden we wel zien.
Zo gezegd, zo gedaan. Ook de vrouw die me zou prikken voor mijn eerste, echte bloeddonatie, had duidelijk wel eens mooiere aderen gezien, maar de naald ging er in, het deed niet veel pijn, en er kwam bloed uit. Muhaha. Trots op mezelf! En op mijn lelijke aderen!
Totdat ik ongeveer 400 van de 500 ml bloed had gedoneerd. Ineens voelde ik me ontzettend beroerd, en kotsmisselijk. Gelukkig zag één van de zusters het gebeuren, dus hup, mijn stoel ging achterover en de naald ging uit mijn arm. Daarna ging het gelukkig weer snel de goede kant op met me, maar ik denk niet dat ik ooit eerder zó dicht bij flauwvallen ben geweest.
Gelukkig verlopen de volgende donaties meestal wel goed, als de eerste keer zo eindigt als die van mij. Ik hoop het. Ik help de wereld graag een beetje vooruit, maar niet als ik daardoor (bijna) bewusteloos raak.
Och wat vervelend dat er zoveel cursussen niet door konden gaan.. En echt slechte service zeg; dat je die Schmink cursus niet een ander moment kan doen. Maar hoop dingen zo te lezen die gelukt zijn en waar je trots op mag/kan zijn 🙂
Oh wat een hoop cursussen die niet door hebben kunnen gaan. En bij sommige dan ook je geld niet terugkrijgen… dat is echt een beetje jammer! De redenen waarvoor maken me dan echt weer boos, als je niet zoals de rest mee kunt doen (door iets waar jij niets aan kunt doen) is het dus blijkbaar te lastig om daar een klein simpel dingetje voor aan te passen. Zucht…
Leuke dingen heb je wel al kunnen afstrepen van het lijstje 🙂
Amai zo kut dat je je geld kwijt bent. Dat vind ik toch niet helemaal netjes van die organisator eigenlijk… Er bestaan nu toch ook van die mondkapjes met een doorzichtig stuk zodat mensen die het nodig hebben wel kunnen liplezen. Lijkt me een kleine moeite om dat te fixen. Maar oké 🙂
Supermegageweldigzalig dat je nu freelancer bent! Ik wens je veel plezier en alle succes van de wereld! 🙂 Goeie reden ook om elke 24ste maart een mega ijsje naar binnen te spelen om je onderneming te vieren 😀 (niet dat je een reden nodig hebt om ijs te eten natuurlijk 😉 ).
Echt stoooom van die schminkworkshopleider zonder wat begrip voor je situatie, zeg! Maar hoera voor je freelancerschap! Wel balen dat het bloed doneren niet helemaal vlekkeloos ging. Wat nog kan helpen, is de volgende keer je stoel al wat meer achterover laten zetten. Ik heb bijna 100 donaties (grotendeels plasma, maar dat zal met jouw aderen sowieso niet gaan werken) op de teller en ik heb dat gevoel van (of helemaal) out gaan wel een paar keer gehad. Ik voel het goed aankomen, dus daardoor kan ik erop inspelen. En ik voel me altijd superveilig bij de lieve verpleegkundigen daar. Hopelijk gaat het de volgende keer beter, en als dat niet zo is, moet je inderdaad gewoon voor jezelf kiezen. Het is nooit de bedoeling dat het een negatief effect heeft op jou!
Wat een mooie dag om als ondernemer te starten! Je hebt tot nog best wat van je Wendy Wordt Wijzer-plannen uitgevoerd. Soms verandert je leven/mening/de wereld. Plannen mogen gewijzigd worden.
Dankje! 🙂 Aan de ene kant ben ik trots op de dingen die me wél gelukt zijn het afgelopen jaar, maar de drie dingen waar ik eigenlijk het meest zin in had (die schmink-workshop, dansles en een boek of poster met mijn tekst erin of erop) zijn niet gelukt, en dat is gewoon balen.
Je bent een held! Zeg ik altijd even tegen bloeddonoren. Omdat ik zelf ooit bloed kreeg en dus weet hoe belangrijk het is (en nee, dan mag je zelf levenslang niet meer doneren).
Ik moest wel een beetje lachen om de startdatum van je onderneming. Ik zou er geloof ik niet aan gedacht hebben om een leuke dag uit te kiezen, maar ik vind het een heel leuk idee!
Haha, het is ook om te lachen! Het voordeel van zo’n datum is dat je ‘m nooit meer vergeet, en dat is precies de bedoeling.