November 2019 gaat de boeken in als de maand waarin ik voor het eerst een auto kocht, een avondje NAC deed en foto’s in de M-stand maakte (voor wie het wat zegt).
Bovendien moet ik het bloggen nu zien te combineren met een baan van 30 uur per week. En dat valt niet mee.
Belevenissen
Maar laten we beginnen bij het begin. Op 1 november zat ik bij NAC tegen Go Ahead Eagles op de tribune. Ik roep al sinds ik in Breda woon (2016) dat ik een keer een thuiswedstrijd van NAC wil meemaken, en nu kwam het er eindelijk eens van. Terwijl ik helemaal geen fan ben van NAC, of van voetbal in het algemeen. Wel van de sfeer die rond zo’n voetbalwedstrijd hangt. Hoe honderden mensen helemaal uit hun plaat gaan vanwege een balletje… Fascinerend vind ik dat!
Het werd 1-1, met wat geluk voor NAC. Geen goede uitslag, maar ook geen slechte. En ik had een toffe avond.
De fotografiecursus waar ik in september mee begonnen ben, vind ik steeds leuker worden. Zo hebben we deze maand geoefend met het klassiek uitlichten van portretten. Eerst in het klaslokaal – zie mijn laatste foto op Instagram – en vervolgens mochten we het trucje thuis nog eens overdoen. Eigenlijk had ik daar een “making of” foto van moeten maken, want mijn thuisstudio zag er vreselijk knullig uit, maar het resultaat mag er zijn. Al zeg ik het zelf. 🙂
Ook zijn we een paar weken geleden met de hele bups naar GLOW in Eindhoven geweest. GLOW zelf vond ik dit jaar tegenvallen, maar wel leuk om daar eens met een spiegelreflexcamera en een statief rond te lopen.
En toen was het halverwege de maand en begon ik aan mijn nieuwe baan! De omschakeling van “zeven dagen per week vrij zijn” naar “vier dagen per week werken” kost me bakken met energie. En die vrije dagen zijn telkens om voordat ik alle achterstanden (in het huishouden, de blogwereld, mijn sociale leven, enzovoorts) heb weggewerkt. Ik kan dus nog niet volmondig zeggen dat ik mijn nieuwe baan tof vind. Hopelijk komt dat nog.
Ook over mijn autootje heb ik gemengde gevoelens. Even voor jullie beeld: toen ik hoorde dat ik voor mijn nieuwe baan Echt Niet Zonder Auto kan, had ik al ruim drie jaar geen auto meer gereden. Dus heb ik de afgelopen maand een opfriscursus gevolgd, een aantal proefritten gemaakt, ter overbrugging een abonnement afgesloten bij Greenwheels, twee keer met zo’n rood Greenwheels-autootje rondgereden, en dat beviel me zo goed dat ik sinds woensdag een eigen “uppie” heb.
Ja, er mag geapplaudisseerd worden. Om dat allemaal op zo’n korte tijd geregeld te krijgen, voelt best stoer.
Tegelijkertijd kost zo’n auto natuurlijk keiveel geld, is het slecht voor het milieu en goed voor extra kopzorgen. Daarbij breng ik nu nog meer tijd in mijn uppie door (ghehehe) dan voorheen. Niet dat ik in de bus of de trein vaak gesprekken had met mensen, maar reizen met het ov voelt toch heel wat knusser – en ja, zelfs efficiënter – dan wanneer ik in mijn eentje in de file sta tussen allemaal mensen die óók in hun eentje in de file staan.
Maar goed, als dat betekent dat ik er op andere momenten bijna twee uur over doe om van het ene dorpje naar het andere te reizen, terwijl het met een auto in 25 minuten kan… Het houdt ergens op.
Nog één toffe belevenis die ik even wil benoemen: ik stond dit jaar weer op de BuitenlandBeurs. Waar ik heel wat middelbare scholieren (en hun ouders 😛 ) heb geholpen met hun vragen over Europees Vrijwilligerswerk. En waar ik me ineens realiseerde dat deze rubriek, “Toffe Dingetjes”, alweer ruim een jaar oud is!
Muziek
Minder vrije tijd betekende helaas minder Zumba. En van uitgaan / concerten / muzikale feestjes was de afgelopen maand ook al geen sprake. Gevolg: een gebrek aan nieuwe muzikale input deze maand.
Gelukkig heb ik mijn playlists nog. En welk nummer past nou beter bij november dan…
Eten
Ook op culinair gebied weinig tofs te melden, helaas.
Begin deze maand ging ik een keer bij Lokaal Flipse eten. Een primeur. De vegetarische Shakshukanduk was lekker, maar pittiger dan ik had verwacht (en gehoopt). Hetzelfde gold voor de aardappelpartjes bij de Flipse Burger 2.0, de bestelling van mijn compagnon. Wel een klein applausje voor de salted caramel cheesecake, en voor de vloerkleden op de grond. Dat maakt de akoestiek beter dan in sommige andere restaurants.
Verhalen
Gelukkig kon ik mijn leestempo van oktober – twee boeken uitgelezen – deze maand volhouden.
Eerst las ik “Een weeffout in onze sterren”. Waarschijnlijk waren mijn verwachtingen te hooggespannen, want ik vond het tegenvallen. Terwijl ik toch een paar keer hardop heb gelachen en ook één keertje bijna gehuild. Normaal gesproken ben ik best onder de indruk als een boek dat voor elkaar krijgt, maar “Een weeffout in onze sterren” / “The fault in our stars” is blijkbaar iets te hard gehyped.
Daarna las ik een nieuwe hype, maar dan wel terecht (als je het mij vraagt). “Everything is Figureoutable” (oftewel “Alles is Uitvogelbaar”) van Marie Forleo leest prettig en bevat goede, uitdagende oefeningen en anekdotes. Die mij op een paar ideeën brachten, maar daarover later meer.
Hoe was jullie november?
Deze blogpost bevat één of meerdere affiliate links. Als je via deze link(s) iets koopt, ontvang ik een deel van het aankoopbedrag. Dat kost jou uiteraard niks extra’s, en het helpt mij deze blog in de lucht te houden.
Gefeliciteerd met je eigen autootje! Kan me voorstellen dat het even wennen is, dus gun jezelf ook de tijd aan het nieuwe ritme te wennen 😉
En ik ben dus totaal geen voetballiefhebber, geef mij maar basketbal, dat schiet tenminste nog een beetje op, haha.
Dankje! 🙂 Ik ben nog nooit naar een basketbalwedstrijd wezen kijken… Misschien moet ik dat ook eens proberen. Gezien mijn eigen lengte vind ik basketbalspelers sowieso best interessant, eigenlijk. 😛
Ik heb al 3 jaar niet met een schakelbak gereden wel in een elektrische automaat die ik nu nog mis. Wil helemaal geen auto meer maar snap dat je er 1 koopt hoor. Het is wel makkelijk maar niet voor mijn dikke kont zeg maar. De muziek heb ik maar even gelaten ik ben meer het November Rain type zeg maar. Qua Glow foto’s, had je je witbalans op het lampje staan? Sinds het er zo ziek druk is ga ik er niet meer heen, de lichten gaan pas aan als het pikkedonker is waardoor je alleen maar zwarte luchten hebt. Ik wil zonder bizar lange sluitertijd graag een donkerblauwe lucht.
Hahaha, ik dacht nog: “Hoe lang zal het duren voor er iemand over November Rain begint?” 😉 Gefeliciteerd, je bent de eerste!
Normaal gesproken moeten we handmatig witbalansen, maar tijdens GLOW mochten we de witbalans op ‘automatisch’ zetten. Op het moment dat ik de foto nam was de belichting erg rood, dat klopt gewoon.
Dat zijn heel wat veranderingen inderdaad! Mijn november was eigenlijk vrij rustig, op een bedrijfsuitje naar Rotterdam na. Dat was heel gezellig!
Ik ben jaloers op jouw rustige november. Die van mij was net iets té druk, eigenlijk.
Wat een veranderingen in één zo’n maand. Kan me wel voorstellen dat je daar behoorlijk aan moet wennen. Maar eh, gefeliciteerd met je Uppie! Heerlijk, een eigen auto, vind ik.
Dankje. 🙂 Het is inderdaad flink wennen, maar zo’n auto voor de deur voelt mega-decadent, inderdaad.