Had oktober echt maar 31 dagen?! Niet te geloven. Er gebeurde zoveel…
Belevenissen
Van 9 t/m 13 oktober was ik in Utrecht voor een EuroPeers-bijeenkomst. EuroPeers zijn jongeren die, net zoals ik, Europees Vrijwilligerswerk gedaan hebben en daar zo enthousiast over zijn, dat ze nu andere jongeren over de streep proberen te trekken. En omdat de jaarlijkse internationale bijeenkomst dit jaar in Nederland plaatsvond en ik al wat langer “meedraai” in dit wereldje, kreeg ik de kans om als trainer aan deze meeting mee te werken. 😀
Het was sowieso fijn om weer even omringd te zijn door mensen die net zo gek zijn als ik (in de positieve zin van het woord), maar om zo’n bijeenkomst dan ook nog eens mede mogelijk te maken en daar betaald voor te krijgen… Dat is ZO ongelooflijk tof!
Ik zou daardoor bijna vergeten dat ik in die vier nachten maar veertien uur geslapen heb van de stress, en drie dagen naderhand nog steeds niet helemaal hersteld was. Dat is wel iets waar ik aan zal moeten werken, als ik hier serieus werk van wil maken. Tegelijkertijd: als je na vier nachten van ongeveer 3,5 uur slaap per nacht nog steeds kunt lachen, ben je dan niet aan iets heel moois bezig?
Overigens heb ik tijdens de bijeenkomst heel goed de (video)camera’s weten te vermijden. Like a pro. Behalve tijdens het eten en tijdens het dansen. Maar dat is dan weer zó typisch, dat ik het grappig vind.
Muziek
Het nummer ‘Happy’ van C2C – waar tijdens de meeting bijna elke dag op gedanst werd – heb ik ondertussen helemaal grijs gedraaid. Zonder twijfel hét oktobernummer voor mij.
Maar de laatste weken stond Krezip ook regelmatig op repeat, want ik ben zaterdag naar hun concert geweest. Als vreemde eend in de bijt. Een goede vriendin had mij namelijk meegevraagd, en ik zal niet snel “nee” zeggen tegen een avondje uit. Ook al ken ik de band nauwelijks. Dus zo kwam ik in de Ziggo Dome terecht, tussen al die fans.
En gelukkig maar, want Krezip live is een hele andere – en betere – ervaring dan Krezip op cd of op de radio. Enorm veel bewondering voor Jacqueline Govaert! Ik zou best wel een beetje van haar podiumpower willen hebben…
Verhalen
Deze maand las ik twee boeken uit! (Ja, ik vind dat bewonderenswaardig.)
Als eerste “Integere types doen niet aan marketing” van Kiki Verbeek. Waar ik een paar bruikbare tips uit haalde, maar het meeste wist ik al. Bovendien leest dit boek zoals een blog. Dat vond ik niet heel storend, want ik las het op mijn smartphone (als ebook), en het gaat nu eenmaal over bloggen, maar ik kan me voorstellen dat het “echte” boek wél vervelend leest.
Daarna las ik “Weg Ermee” van Dennis Storm. Die ik vooral ken als Dennis van BNN. De helft van Dennis en Valerio. Dennis de kannibaal die weet hoe het voelt om te bevallen. Diezelfde Dennis is inmiddels blijkbaar gestopt met televisiemaken, heeft twee kinderen en schrijft boeken en columns. Het duurt vast nog wel even voordat mijn hoofd deze omschakeling heeft verwerkt, maar hoe dan ook, ik vond “Weg Ermee” een verrassend goed boek over minimalisme. Lekker nuchter, zonder poespas.
Eten
Over minimaliseren gesproken: ik ben heel blij dat ik voor mijn verjaardag vooral “ervaringen” gekregen heb.
Op de dag zelf – een maandag – kwamen mijn ouders naar Breda en toen hebben we bij Sumo gegeten. Om de simpele reden dat de meeste restaurants gesloten zijn op maandag, en ik zin had in sushi. Gelukkig vonden mijn ouders het ook lekker! En dat het maandag was, bleek bij Sumo een dubbel voordeel te zijn. Want het eten kostte iets minder, én we mochten langer blijven zitten.
Twee dagen later zou ik met mijn broertje uit eten gaan, maar toen puntje bij paaltje kwam stonden er ineens drie vriendinnen voor mijn deur. Verrassing! 😀 Dat was even schrikken, maar ook ontzettend lief en leuk.
De Jongens van Zand & Klei (het restaurant waar ze mij mee naartoe namen, in Breda) stoppen een ordinaire knol – de aardappel – in een sexy jasje. Ik ben totaal vergeten om er foto’s van te maken, helaas, maar weet dat Wendy de vegetarische curry heeft goedgekeurd. Evenals de hemelse modder. ✅
Blogposts
Voor mijn gevoel had ik deze maand veel minder tijd om blogs te lezen dan gewoonlijk, maar er kwamen alsnog hele interessante dingen voorbij.
Ninarosa zette een aantal financiële tips op een rijtje voor wie digital nomad wil worden. Als je net zoals ik regelmatig denkt “natuuuuuuurlijk wil ik digital nomad worden” en het vervolgens bij een droom laat, dan is deze afvinklijst slash beschrijving van de realiteit precies wat je nodig hebt.
Op Mindstones kun je lezen waarom vrijwilligerswerk de oplossing is voor al je problemen. Geloof mij, er is geen woord van gelogen!
En Kelly van No Smalltalk publiceerde op dierendag een hoop bijzondere dierenweetjes. Soms moet je gewoon even een video zien van dieren die zichzelf bezatten met overrijp fruit om te beseffen dat er méér is in het leven dan (de zoektocht naar) werk. Dat het oké is om er af en toe een zooitje van te maken. Of een zeer hart te hebben. Het komt wel weer goed. Hakuna matata.
Heb jij ook zo’n roerige maand achter de rug?
Deze blogpost bevat affiliate links. Als je via die links iets koopt bij bol.com, ontvang ik een deel van het aankoopbedrag. Jou kost dat uiteraard niks extra’s!
Wat leuk dat je mijn artikel hebt genoemd! Had je er wat aan? 🙂
Ja, ik vond het heel interessant en leerzaam. Alleen kreeg ik toevallig een paar dagen later een leuke baan aangeboden in Nederland, dus ik denk dat ik hier (nog even?) blijf hangen. 😉
Dat filmpje ziet er heel gezellig uit! Leuk om zo’n groep om je heen te hebben.
Dat was het zeker! Dodelijk vermoeiend, maar ook ontzettend leuk.
Haha blij dat de zatte dieren blijven hangen zijn! Wat een superschattige foto ook met jouw ouders.
Jij bedankt voor het delen! En ik zal het doorgeven aan mijn ouders, haha. 😉
Wat een belevenis zeg, zo’n event! En inderdaad, als je met zo weinig slaap nog kunt lachen, doe je iets goeds. Hoewel een beetje meer slaap ook prettig zal zijn;).
Hahaha, dat zou zeker prettig zijn! 😛 Voor mijn energieniveau en tégen de wallen onder mijn ogen en de running gags. (“En Wendy, hoe heb jij geslapen?” “…Slecht.” “Whahahahaha!”)