In deel 1 van mijn reisbeschrijving kon je lezen hoe ik over land naar Belgrado reisde. Bij deze het verdere verloop van die 32-daagse reis: van Belgrado via Skopje (Macedonië) en Vlorë (Albanië) terug naar Nederland, met tussenstops in Ljubljana, Salzburg en Frankfurt am Main.
Dag 11 t/m 14
Hoe?
Hoewel er een (nacht)trein rijdt tussen Belgrado en Skopje, gaf ik hier de voorkeur aan een busrit. De trein doet er ruim tien uur over en kost 34 euro, met Flixbus ben je 22 euro kwijt en binnen zeven uur in Skopje. Tel uit je winst.
Waar?
In Skopje logeerde ik bij mijn beste vriendin. Veel meer dan een verwijzing naar websites zoals Booking.com en Airbnb kan ik hier dus niet geven…
Tips?
- Loop zeker even over de oude bazaar, de Stenen Brug en het Macedonië-plein, waar Alexander de Grote – of, zoals ze hier zeggen, “Aleksander Makedonski” – hoog boven iedereen uittorent.
- De berg Vodno biedt een mooi uitzicht over de stad, en een verkoelend briesje op dagen dat het “beneden” haast niet uit te houden is… Je hoeft de berg niet zelf te beklimmen: er loopt een kabelbaan naar het kruis (Millennium Cross) op de top. Dit kruis geeft ’s nachts trouwens licht – wat mega kitsch aandoet, maar daardoor is het óók 24 uur per dag een handig oriëntatiepunt in de stad.
- Ga lekker uit eten. Gewoon, ergens. Ik heb nog niet kunnen ontdekken welk restaurant het beste is, maar waar ik ook at: het smaakte goed!
Dag 15 t/m 19
Hoe?
Bustickets van Skopje naar Vlorë in Albanië (en terug) zijn niet online te koop. Je moet ze op het busstation van Skopje of telefonisch zien te bemachtigen. Inderdaad ja, “zien te bemachtigen”… Dit deel van de reis raad ik soloreizigers (en vooral soloreizigSTers) NIET aan, tenzij je een Macedonisch- of Albanisch-sprekende reisgenoot kunt vinden.
De busmaatschappij had ons ervan verzekerd dat we een paar dagen van tevoren nog tickets konden boeken, maar toen puntje bij paaltje kwam bleek de hele bus al vol te zitten, waardoor wij pas een dag later konden vertrekken. Een ticket kostte 40 euro voor een retourtje (per persoon), en daarvoor kregen we twee helse busritten die allebei ongeveer 9 uur duurden. Eentje van 21 uur ’s avonds tot 6 uur de volgende ochtend – waardoor we op tijd waren voor een zonsopkomst aan zee (dat dan weer wel… ) – en de terugrit van 19 uur tot 4 uur ’s morgens.
Neem van mij aan: dit wil je niet. Althans, niet op deze manier.
Waar?
Wat je ook niet wilt: vooraf een kamer boeken én betalen, en dan bij aankomst horen dat er geen plek is. Het geld zou de eigenaar zo snel mogelijk terugstorten, beloofde hij, maar die belofte bleek uiteindelijk niets waard te zijn. (Op mijn laatste betalingsverzoek reageerde hij onder andere met “I have more of what you have“ en “you were not and you will not be able to be our hotel guest“… Alsof ik dat nog zou willen!)
Gelukkig heeft Airbnb wél verstand van klantvriendelijkheid. Het geld van de boeking heb ik teruggekregen en – nog mooier – de accommodatie van onze “vriend” is uit hun bestand verwijderd. (Al kun je zijn hotel, aan de Rruga Avdul Shara, nog wel boeken via andere kanalen…)
Niet ver daarvandaan vonden we trouwens Hotel Erjuma, waar ze gelukkig wél heel vriendelijk waren en plaats voor ons hadden (voor vier nachten à €30,- per nacht).
Tips?
- Het strand van Vlorë zelf is een tikje grijs, maar niet getreurd: voor een paar tientjes word je per boot naar mooiere stranden en een kristalheldere zee gebracht – bijvoorbeeld bij het schiereiland Karaburun (zie foto hierboven).
- Ter hoogte van de DejaVu Lounge staat een uitkijkpost op het strand die heel wat bescherming biedt tegen de felle zon. Een prima hang out voor wie geen geld wil besteden aan ligbedden met parasol…
- Ik denk dat Vlorë een prima vakantiebestemming is voor (jonge) gezinnen en ouderen. Voor een bruisend nachtleven kun je beter een andere bestemming opzoeken.
Dag 20 t/m 23
Na vier nachten Vlöre keerden we terug naar Skopje. Daar heb ik nog een paar nachten gelogeerd, en toen was het tijd om (in mijn eentje) door te reizen naar Ljubljana.
Dag 24 t/m 26
Hoe?
Voor 3190 Macedonische denars – ongeveer 52 euro – koop je op het station van Skopje een ticket naar Ljubljana, bij busmaatschappij Radika. (Online boeken niet mogelijk.) De bus vertrekt om 15:30 uur en arriveert de volgende ochtend rond 06:45 uur in Ljubljana. Dat duurt vreselijk lang en ik weet dus niet zeker of ik het nog eens zou doen, maarrrr ik vond deze rit hoe dan ook minder vervelend dan het retourtje Albanië. (Voor zonsondergang valt er genoeg te zien onderweg, en één van de buschauffeurs sprak Engels.)
Waar?
Ik overnachtte in het Fluxus Hostel. Prima plek, behalve dan dat de verhouding tussen het aantal wc’s (1), douches (1) en bedden (14) nóg schever was dan in Belgrado… Voor twee nachten betaalde ik 44 euro.
Tips?
- Op zonnige dagen is bijna niets zo leuk als zomaar een beetje ronddwalen door deze stad. Ljubljana is een kleine stad waar een rivier doorheen stroomt, en ook het kasteel van Ljubljana vormt een handig baken. Dat maakt dat je hier niet snel compleet verloren zult lopen. Trek je (stoute) wandelschoenen aan en zie maar waar je uitkomt.
- Je bent hier in de buurt van Italië, en dat betekent: gelato! 😀 Bij ijssalon Cacao hadden ze onder andere de heerlijke combi van pure chocolade met frambozen, en bij Zvezda Café heb ik ook een mindblowing lekker ijsje besteld – zo lekker dat ik me nu niet meer kan herinneren welke smaak het precies had…
- Voor een welverdiend ontbijt kan ik Le Petit Cafe van harte aanbevelen. (Je zou er bijna een 15-uur durende busrit door vergeten…)
Dag 26 t/m 29
Hoe?
Met de trein! Op de website van de ÖBB (Österreichische Bundesbahnen – oftewel de NS van Oostenrijk) kocht ik een ticket met zitplaatsreservering, voor 37 euro. De trein vertrekt om 09:23 uur uit Ljubljana en komt om 13:48 uur aan in Salzburg.
Enneh, een zitplaatsreservering (apart bij te boeken) kan eigenlijk nooit kwaad, maar in deze trein al helemaal niet. Een deel van de trein rijdt namelijk niet verder dan Villach, dus als je een zitplaats reserveert heb je meteen een plekje in het deel van de trein dat wél doorrijdt naar Salzburg.
Waar?
Het Sishaus View at Mozarts Hostel bevindt zich in een monumentaal pand in hartje Salzburg. Het voordeel daaraan is dat het hostel een charmante (onlogische) “kruip-door-sluip-door” indeling heeft. Het nadeel daaraan is dat het niet alle gemakken heeft van een modern hostel, zoals nachtkastjes voor de mensen die bovenin een stapelbed slapen. Ook heeft het hostel geen gedeelde keuken, maar een ontbijtbuffet (of lunchpakket) is bij de prijs inbegrepen.
Voor drie nachten – inclusief ontbijt – betaalde ik €117,-.
Tips?
- Het DomQuartier van Salzburg lijkt één museum, maar het zijn er eigenlijk vijf. Dikke, vette aanrader – al wil je na afloop waarschijnlijk snel terug naar je ho(s)tel. “Genoeg kunst (en geslenter) voor vandaag!”
- In Salzburg kun je bijna overal Mozartkugeln kopen. Dat viel me pas op toen een Italiaanse vriendin erover begon. Ik móést deze bonbonnetjes proeven, en ik begrijp nu waarom. In het Italiaans noemen ze Mozartkugeln trouwens Palle di Mozart (“ballen van Mozart”)… Typisch. 😉
- Bezoek het kasteel Hohensalzburg, te voet. Een behoorlijke klim voor mensen uit een “pannenkoeklandje”, maar dat maakt de ervaring juist leuk – om van de euforie als je eenmaal bovenop de uitkijktoren staat, nog maar te zwijgen.
Dag 29 t/m 32
Hoe?
Ook tussen Salzburg en Frankfurt am Main rijdt een directe trein. Voor €34,40 kocht ik een ticket (met zitplaatsreservering) op de website van Deutsche Bahn – goedkoper dan via ÖBB. Vertrek om 10:00 uur, aankomst om 15:40 uur.
Waar?
Omdat ik vooraf eigenlijk niets wist over Frankfurt, boekte ik onbewust een hostel (Five Elements) middenin de beruchte rosse buurt van de stad. En dat bleek heel tof en veilig te zijn, al kan ik me goed voorstellen dat niet iedereen daar rustig zou kunnen slapen… De prijs-kwaliteitverhouding is (waarschijnlijk juist vanwege de locatie) in orde – €95,97 voor drie nachten – en als je 3 nachten of langer blijft is het ontbijt bij de prijs inbegrepen.
Tips?
- De Frankfurt Free Alternative Walking Tour brengt je langs allerlei interessante plekken in de stad, en begint – hoe handig – één kruispunt verwijderd van het Five Elements Hostel.
- In het Bahnhofsviertel (oftewel de rosse buurt) kun je op een aantal plekken prima eten: hamburgers bij Good Guys, Indiaas bij eatDOORi en sushi bij Sushiedo.
- Loop zeker even door de Neue Altstadt (het oude, onlangs gerenoveerde stadshart) en langs de Mainkai, de kade van de Main. Vanaf de zuidkant heb je een mooi zicht op de skyline van “Mainhattan”.
Dag 32
“Tijd om dag te zeggen!” Er rijdt een trein van Frankfurt Hauptbahnhof naar Amsterdam. Ik stapte in Arnhem over op een trein richting Breda. Al met al duurde deze laatste rit ongeveer vijf uur, inclusief een half uur overstaptijd. Ook dit ticket kocht ik via bahn.de, en het kostte €64,40.
Zo, dat was het wel zo’n beetje. 🙂
Al met al was ik (maar) €385,10 kwijt aan trein- en bustickets – tickets voor korte ritjes binnen de steden niet meegerekend – en ongeveer €580,00 aan overnachtingen. Niet veel voor een reis van 32 dagen! Daarbovenop had ik een budget van maximaal €35,- per dag ingesteld, om van te eten en leuke dingen van te doen. Op bijna alle dagen – minus twee – ben ik (ruim!) binnen dat budget gebleven, en op die twee dagen heb ik dat bedrag niet gigantisch overschreden. Tel daar nog wat souvenirs en cadeautjes bij op… Ik heb het niet héél precies bijgehouden maar ik weet zeker dat ik binnen de €2.000,- gebleven ben, all inclusive.
Nog vragen? Stel ze gerust!