Volgens mij ben ik vorig jaar flink gebeten door een paar travel bugs, want dit jaar moest en zou ik opnieuw een avontuurlijke reis ondernemen. En over twee weken is het dan eindelijk zover!
Hoewel de reis van vorig jaar (22 dagen in mijn eentje interrailen door Centraal-Europa) een geweldige ervaring was, ga ik deze keer toch een aantal zaken anders aanpakken. Een reis van 22 dagen zit er bijvoorbeeld niet in, want zoveel vakantiedagen heb ik niet. (Bovendien zou ik dan mijn diploma-uitreiking missen, maar dat wist ik nog niet op het moment dat ik iets nieuws aan het uitstippelen was.)
Daarbij heb ik tijdens de vorige reis ontdekt dat interrailen één groot nadeel heeft. Als je ten volle gebruik wil maken van je treinkaart, kun je op de meeste plaatsen maar twee nachten blijven. In die tijd kun je de hoogtepunten van een stad wel gezien hebben, maar je hebt dan eigenlijk geen tijd om ‘zomaar’ met een kamergenootje te kletsen, of om aan te haken bij een groep en het schandalig laat te maken, zonder het gevoel te hebben dat je veel kostbare tijd verliest. Terwijl die sociale momenten juist extra belangrijk zijn als je in je eentje reist.Tenminste, zo ervaar ik het. Daar moet ik gewoon tijd voor maken, anders word ik compleet zot.
Eén nachtje erbij en dan is er ineens wél genoeg tijd om anderen te leren kennen én genoeg te bezichtigen, dus deze keer wou ik me niet binden aan een InterRail-pas. Het leek me beter om steeds ter plaatse tickets te kopen, zodat ik overal voldoende tijd zou hebben.
Toen ik, na enig gepuzzel, ontdekte dat er dit jaar voor mij geen interessante reisbestemmingen op ’treinafstand’ van Nederland liggen, besloot ik de trein dit jaar te laten varen (hehehe) en het vliegtuig als belangrijkste vervoermiddel te kiezen. Dat schiet tenminste op.
Maar, waar moet dat vliegtuig dan naartoe? Dit jaar wilde ik opnieuw meerdere landen bezoeken. Het moesten Europese landen zijn die ik nog niet eerder bezocht had en waar het (toeristen)leven geen smakken met geld kost. Maar bovendien had ik dit jaar onvoorstelbaar veel zin om het water op te zoeken. De kust, de zee. Die heb ik vorig jaar gemist.
Zodoende viel mijn oog op Slovenië en Kroatie. Ik heb een vliegticket geboekt van Amsterdam naar Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië, en twee weken later vlieg ik van Dubrovnik (in Kroatië) terug naar Amsterdam. Hopelijk is mijn reiskoorts tegen die tijd weer een heel eind gedaald.