Het idee is even simpel als leuk. Je haalt ergens een stukje tekst (proza) vandaan, en dat knip je zodanig in stukjes, dat het poëzie wordt. Of lijkt.
“Beter goed gejat dan slecht verzonnen?” Oordeel zelf.
Het idee is trouwens ook niet bijster origineel, want het komt uit een (gratis!) online poëzie-cursus van CalArts. En de tekst vond ik in het boek “The art of travel” van Alain de Botton.
ON THE SUBLIME
This is the lesson written into the stones
of the desert
and the icefields of the poles. So grandly
is it written there
that we may come away from such places,
not crushed, but
inspired
by what lies beyond us; privileged
to be subject to such majestic
necessities.
Foto: eigen archief (Tatra-gebergte, Slowakije, 2013). Deze blogpost bevat een affiliate link.
Hé, wat leuk! Doet me denken aan de stiftgedichten. Ik vind jouw gedicht ook oprecht mooi. Heel beeldend. Hoe was het boek van Alain de Botton? Ik heb de troost van de filosofie gelezen en dat vond ik met momenten schitterend en met momenten oersaai.
Dankje! Het is alweer even geleden dat ik het boek gelezen heb. Toen was ik op reis, dus een beter moment om “The Art of Travel” te lezen is er waarschijnlijk niet. Maar ik kan me herinneren dat ik het boek soms toch wat langdradig vond. Zijn taalgebruik is best “statig” ofzo, en dat leent zich goed voor zo’n gedicht, maar een heel boek bij elkaar is soms wat… veel. 😛
Ik zou ervoor naar Antarctica willen gaan… mooi stukje!
Hahaha, helemaal naar Antartica?! …Ach, waarom niet. 😀
Wauw, deze is echt mooi!
Dankje! 😀
En dat ook nog in het Engels. Heel mooi!
Haha, tja, de cursus is in het Engels. Dus ik ga er voor het gemak maar even vanuit dat niet alle cursisten Nederlands begrijpen. 😉