Mijn vijf favoriete boeken (van dit moment)

Aangezien mijn energieniveau momenteel niet bepaald ‘je-van-het’ is, en mijn enkel nog steeds niet de oude (ja-haaaa, ik ga binnenkort naar de dokter), ben ik heel blij dat ik de laatste tijd alleen maar goede boeken tegenkom, en verslind. Soms heb ik van die periodes dat geen enkel boek me weet te boeien, maar nu… Drie boeken van Maya Angelou achter elkaar – in één woord: fenomenaal – gevolgd door een herlezing van een boek dat al een tijdje in mijn kast staat (‘Buskruit en Kaneel’) en eergisteren ben ik begonnen aan ‘De Laatste Weerwolf’. Wat trouwens een totaal ander boek is dan de boeken die ik meestal lees… Maar goed, hè, nu we toch op dreef zijn…

Nu we toch op dreef zijn, meteen maar een lijstje van mijn huidige(!) boeken-top-5. Niet op volgorde trouwens, gewoon vijf favoriete boeken.

Mijn favoriete boeken:

(1) “Jij, jij en jij” – Per Nilsson

Er is maar één boek dat ik zowel als prille tiener, als in mijn studententijd (en in de periode daartussen) met plezier en interesse gelezen heb, en dat is dit boek.

Toen ik “Jij, jij en jij” voor het eerst las, was ik ongeveer even oud als de jongste hoofdpersoon – de twaalfjarige Anon. Hij, Zarah (17) en Niels (20) vormen niet alleen een bijzonder team in het verhaal. Met zijn drieën hebben ze ook een soort fundament gelegd onder de tijd dat ik een tiener, puber, en jongvolwassene was.

Best knap, voor een boek.

(2) “Buskruit en kaneel” – Eli Brown

Zojuist voor de tweede keer gelezen. Niet het meest hoogstaande literaire werk uit dit rijtje (soms leest het als een Marvel-striphelden-film), maar toch… Ik heb dit boek een paar jaar geleden op een verlanglijstje gezet, simpelweg omdat een boek over piraten én lekker eten mij wel aan moet spreken, en dat doet het ook. Alsof het (bijna) op maat geschreven is.

De verteller van het verhaal, chef-kok Owen Wedgwood, is niet bepaald een zeeheld (van het soort dat in piratenverhalen meestal centraal staat). Integendeel. Maar hij komt er eerlijk voor uit dat hij een goedgelovig watje is, en dat maakt hem sympathiek – en grappig.

(3) “De helaasheid der dingen” – Dimitri Verhulst

Zo gekuist als het taalgebruik in “Buskruit en kaneel” is, zo platvloers is “De helaasheid der dingen”. Maar dan wel op zijn Vlaams. Ik sla het boek open op een willekeurige pagina en – “Onze Potrel oefende een bijzondere aantrekkingskracht uit op sloeries van wie het niet anders zijn kon dan dat zij er stiekem van genoten mep te krijgen van een vent.” Ik bedoel maar.

Stop die rauwe zinnen, inclusief een prachtige quote over de trein, in een verhaal over “helaasheid” (spijtige werkelijkheid) en je hebt een boek dat nog lang in mijn boekenkast zal blijven staan.

(4) “De alchemist” – Paolo Coelho

Daar zet ik “De alchemist” van Paolo Coelho naast, voor de momenten dat ik juist niet wil zwelgen in helaasheid, maar het leven wil zien als één grote, inspirerende, mystieke zoektocht naar geluk.

(Als ik dit nu zo lees, van die twee boeken naast elkaar, dan vraag ik me af waarom ik voor die extremen kies. Waarom kan ik niet gewoon – zoals wel vaker – voor de gulden middenweg gaan? Maar beide boeken vind ik zo ongelooflijk goed geschreven… En hoewel ze los van elkaar nogal radicaal zijn, vormen ze samen een interessante combinatie. Toch weer in balans. Gelukkig.)

(5) “Big Magic” – Elizabeth Gilbert

Je zou kunnen zeggen dat Elizabeth Gilbert mij gevonden heeft, in plaats van andersom. Ik krijg niet vaak boeken cadeau, dus dan valt het op als twee mensen die elkaar helemaal niet kennen – maar mij juist wel – allebei een boek aan mij geven van dezelfde schrijfster. Zonder ook maar enige aansporing of hint van mijn kant.

Dat soort toevalligheden(?) moet je volgens mij koesteren: dat heb ik van “De Alchemist” geleerd. Dus ook al is Elizabeth Gilbert geen onbekende schrijfster – haar boek “Eten, Bidden, Beminnen” is meer dan tien miljoen keer over de toonbank gegaan – toch wil het volgens mij iets zeggen dat twee mensen, afzonderlijk van elkaar, uitgerekend een boek van haar uitkozen om aan mij te geven.

Wat dan precies? …Tja, dat mag ik zelf uitvogelen.

Eigenlijk heb ik het niet zo op bestseller-schrijvers. Een boek dat massaal over de toonbank gaat, is niet per se een goed boek. (Denk aan “Vijftig Tinten Grijs”.) Dus  misschien had ik, als ik die boeken niet gekregen had, nooit ontdekt dat ik Elizabeth Gilbert een goede schrijfster vind.

En misschien had ik mezelf dan nooit “Big Magic” cadeau gedaan, ook een boek van haar.

“Big Magic” gaat over creativiteit. Het boek is geen fictie, geen verzonnen verhaal: bij bol.com kun je het vinden onder “Literaire Romans” maar ook onder “Psychologie”. Hoe dan ook: het leest lekker weg. Maar wat nog veel belangrijker is: het maait zo’n beetje alle bezwaren die mensen kunnen hebben om met hun creativiteit aan de slag te gaan, vakkundig onderuit.

En daarom hoort ook dat boek bij mijn top-5 van dit moment. (Maar als ik in dit tempo blijf doorlezen kan die lijst er over een jaar best anders uitzien.)

Wat zijn jullie favoriete boeken?