En als ik eenmaal dood ben – liefst nadat ik alle reizen op mijn ultieme travel bucket list gemaakt heb. maar dat zal de Dood worst wezen – hoe wil ik dan herinnerd worden op mijn crematie?
(Tsja. Ik heb deze vragen niet verzonnen, mensen! Maar ik vind ze nog steeds hartstikke interessant, ook al zijn ze soms best persoonlijk. En daarbij, ik ben al over de helft. Dus we gaan gewoon vrolijk verder. Nu het nog kan. Ghehehe. 😉 )
Eigenlijk vind ik dat iedereen vooral zelf moet weten hoe hij/zij/hen over mij denkt.
Kijk, natuurlijk zou ik het heel tof vinden als iedereen zich mij herinnert als een fantastische, lieve, mooie, betrouwbare, creatieve, gulle, stoere, charmante, slimme, grappige, ruimdenkende, oprechte, sterke vrouw.
Du-uh.
Maar het mooie van herinneringen is juist dat niemand dezelfde herinneringen heeft. En wie ben ik om te bepalen welke herinneringen meer of minder waar(d) zijn?
Op dit punt in mijn leven ken ik mensen die mij een chaoot vinden, en ik ken mensen die opkijken tegen mijn “structurele manier van werken”. En hoewel de eerste groep een stuk groter is (en met reden), toch hebben beide partijen gelijk.
Want hoe iemand mij ziet, is afhankelijk van hoe iemand zelf is.
Daarom vind ik een heel spectrum aan herinneringen helemaal niet raar of onwenselijk. Nee, ik vind dat juist leuk en waardevol. Dat zou namelijk betekenen dat ik een heel spectrum aan mensen heb leren kennen.
En zij mij.
Daar hoop ik echt op. Niet op een zaal vol harmonieuze herinneringen. Maar op een zaal vol verschillende mensen.
“See you on the other side, bitches!”
Denk jij weleens na over jouw uitvaart? En waar hoop jij dan op?
Drie weken geleden: “Waar ben ik bang voor?”
En de volgende keer: “Stel, ik win een loterij…”
Foto: “Memory” door Trevor Marron, licentie CC BY 2.0
Heel interessant en ik ben het helemaal met je eens. Ik denk (en hoop!) dat collega’s bijvoorbeeld heel andere herinneringen aan mij zullen hebben dan familie en vrienden. En ook die zullen weer niet allemaal dezelfde herinneringen hebben.
Dat mag ik ook hopen! 😉