Het plan voor ons bezoek aan de Trójmiasto (“drie-stad” – Gdańsk, Gdynia en Sopot) was verrukkelijk simpel. We zouden zo min mogelijk geld uitgeven, zoveel mogelijk kleur opdoen, elke dag naar het strand gaan, en na afloop zouden we Johnny ontvoeren. Niemand kan namelijk zo goed over mannen praten als hij. En luisteren, masseren en feesten kan ‘ie ook. Stuk voor stuk vaardigheden die Johnny tot een ideale huisgenoot maken, dus hij moest met ons mee. Dachten we… Eenmaal in Gdynia bleek de plek waar Johnny woont zoveel leuker en beter te zijn dan ons onderkomen, dat wij ontvoerd wilden worden.
Wij wonen in een klein, kaal appartement met drie slaapkamers, waar in totaal vijf bedden staan. Slechts één van de kamers heeft een balkon. Johnny woont samen met nog zeven andere vrijwilligers in een groot, sfeervol huis met een tuin. In totaal staan er twaalf bedden in het huis, verdeeld over twee verdiepingen, maar de slaapkamer van Johnny en zijn kamergenootje alleen al is groot genoeg om een feest voor dertig mensen in te geven. En – lieve hemel – ze hebben genoeg tafels, stoelen en kasten! (Dat klinkt misschien heel vanzelfsprekend, maar wij smeken hier al maanden om één klaptafeltje…)
Er worden maar twee eisen gesteld aan het onderkomen van een EVS-vrijwilliger: het moet veilig zijn, en voorzien van een basisuitrusting. Mijn zendorganisatie bracht mij daarvan op de hoogte toen ik nog in Krakau zat, en benadrukte daarna nog even fijntjes dat de termen ‘veilig’ en ‘basisuitrusting’ voor discussie vatbaar zijn. Met andere woorden: iedere ontvangstorganisatie denkt daar anders over. “Maar als het je niet bevalt: je bent niet verplicht om je tijd uit te zitten. Hoeft niet.” Na die mededeling wist ik zeker dat ik op een plek terecht zou komen waar zelfs de meest doorgewinterde vagebonden zich niet zouden durven vertonen.
Gelukkig hoef ik me geen zorgen te maken over de veiligheid van ons appartement, en je zou kunnen zeggen dat we inderdaad over de basisbenodigdheden beschikken. We hebben weliswaar geen tafel en stoelen in de keuken, geen magnetron, en slechts drie bureaus en bureaustoelen voor vijf mensen. Ook is de doucheslang is niet berekend op lange mensen die staand willen douchen. Maar met een beetje creativiteit (en ochtendgymnastiek in de badkamer) komen we eigenlijk niets tekort.
Nou ja, misschien een huisgenoot zoals Johnny…