“De leukste date- en reisverhalen”: waar dapperheid goed voor kan zijn

In het afscheidsboekje van mijn traineeprogramma staat welgeteld één quote over mij.

Over Wendy: “Ze is meestal rustig, maar heeft de leukste date- en reisverhalen”

Ik vind alles mooi aan deze quote. Het woordje “meestal”. De opmerking dat mijn date- en reisverhalen het leukst zijn. En dat ik blijkbaar, ondanks m’n kalme en onopvallende aanwezigheid, toch iets persoonlijks heb bijgedragen.

En niet alleen iets persoonlijks, maar ook iets dappers.

Want zowel daten als (solo)reizen waren lange tijd een absolute “no go” voor mij. Ik wou wel, maar ik geloofde dat het niet voor mij was weggelegd. Dat het gedoemd was te mislukken. Dat ik gegarandeerd af zou gaan, en dat niemand geïnteresseerd zou zijn.

Zo dacht ik pak-‘m-beet zes jaar geleden. Sindsdien heb ik heel wat kleine, doenlijke stappen gezet.

En dat levert dus de leukste date- en reisverhalen op. 😀

Die wetenschap is sowieso fijn, maar het maakt het reizen en daten ook een stuk makkelijker. Omdat ik nu kan denken: “Ach, stel dat het mislukt, dan heb ik in elk geval weer een mooi verhaal.”

Wat niet wil zeggen dát het altijd mislukt.

Ja, er zaten een paar rampzalige mannen en reisdagen tussen. Maar daar staat veel moois tegenover.

Als iemand mij zes jaar geleden had verteld dat ik ooit eens – op reis(!) – zou daten met een jongeman die ietwat lijkt op een mix van Eddie Vedder en Johnny Depp, in hun fysieke hoogtijdagen…

• 

• 

Een combinatie van die twee, maar dan met rossig haar en een bril… (Wat voor mij twee pluspunten zijn, want ik hou van mannen met rossig haar en een bril.)

Zes jaar geleden had ik die persoon vierkant uitgelachen. Voor gek verklaard. “Ja hoor, maak dat de kat wijs.”

En nu?

Nu vind ik het jammer dat er geen “en ze leefden nog lang en gelukkig” aan vastkleeft.

Maar het voelt vooral alsof ik onverwachts een prijs gewonnen heb. Een leuke beloning voor mezelf, voor dapperheid, en voor één van mijn leukste date- én reisverhalen tot nu toe.