Ik moet jullie iets bekennen. Voor het eerst in mijn solo-reizigerscarrière voel ik me helemaal niet thuis op mijn bestemming.
Natuurlijk spreken sommige plaatsen mij (veel) meer aan dan andere, maar tot nu toe heb ik overal wel op zijn minst gedacht: “Hier kan ik mezelf wel zien wonen.” De duur en de invulling van dat verblijf verschilt van plaats tot plaats, maar toch. Een pied-à-terre in Zagreb of Boedapest of – tegen de tijd dat ik een oud dametje ben – in Wenen, een stoere kamer in een Berlijnse WG (Wohngemeinschaft), tijdelijk een appartement onderhuren in Praag… Enzovoorts.
Tot ik gisteren in Split belandde.
Begrijp me niet verkeerd. Split heeft alles wat een fijne stad nodig heeft, en meer. Een haven, een boulevard met palmbomen, een mediterraan klimaat, een historisch centrum (deels UNESCO-werelderfgoed, met een Romeins paleis), genoeg winkels en markten, prima restaurantjes en ijssalons – onontbeerlijk, uiteraard – en ga zo maar door.
Ik krijg de kriebels van Split.
De temperatuur, het temperament, de vele gebruinde lichamen, de steelse blikken, de bling-bling, de luidruchtige gesprekken, de stille zee… Het past niet bij mij.
Gelukkig scheen de zon vandaag uitbundig, terwijl het minder warm en benauwd was dan gisteren, toen de zon de hele dag achter de wolken bleef. En ook de rondleiding waar ik vanmorgen aan meegedaan heb, door het Romeinse paleis van Diocletanus (denk hier bij ‘paleis’ meer aan een ommuurde kleine stad, met straten en gebouwen binnen de paleismuren), heeft veel goedgemaakt. Ik heb op anderhalf uur tijd meer wetenswaardigheden opgedaan over de verschillen tussen Romeinse en Middeleeuwse architectuur dan tijdens de gehele Romereis bij elkaar. (In 2006 ben ik met mijn klasgenoten en een paar leraren naar Rome en Florence geweest, ter leering ende vermaeck.)
Overigens, voor fans van Game of Thrones: een aantal scenes van deze serie werden binnen deze paleismuren opgenomen. En ook voor komend seizoen zijn er hier onlangs nog opnames gemaakt.
In mijn Lonely Planet staat dat Split vrij is van massatoerisme. Klopt geen drol van. En dat baart me zorgen, want ik had gehoopt hier nog een enigszins ‘normale’ stad aan te treffen voordat ik doorreis naar dé ultieme trekpleister van Kroatië: Dubrovnik.
Afijn, voor een (korte) vakantie heeft Split genoeg te bieden. Zelfs als het morgen – zoals voorspeld – volop regent en onweert. Maar gelukkig hoef ik hier niet te blijven wonen.