Als je bij mij naar binnen kon gluren, zou je zien dat…

Het is (gelukkig) verdomd lastig om hier door het raam naar binnen te kijken, want ik woon op een zolderkamer. Maar stel. Stel dat je iemand zou kennen die op de derde of vierde verdieping van het appartementencomplex achter mijn huis woont. Stel dat je een drone zou hebben. Of dat je opeens zou kunnen vliegen. Wat zou je dan kunnen zien?

De inspiratie voor deze post komt bij Romy van Vaker Vrolijk vandaan, die op haar beurt weer geïnspireerd werd door een Instagram-post van Ik Vrouw Van Jou. Andere bloggers die de gordijnen ook al even opzij geschoven hebben, zijn (onder andere?) Audrey en Rosita.

Deel jij op jouw blog ook een realistisch inkijkje in je huis? Laat het ons weten in de comments!

Als je bij mij naar binnen kon gluren, zou je zien dat…

• ik een vroege vogel ben. Om half zeven gaat het licht aan – eigenlijk al iets eerder, want ik heb een Wake-Up-Light – en om tien uur is het licht meestal weer uit. Op mijn kamer. (Ik val niet zo snel in slaap, dus het komt vaak voor dat ik om half elf nog wakker lig.)
• er één televisieprogramma is dat ik de laatste tijd via de tv volg, en dat is ‘Below Deck’ op Fox. Below Deck Mediterranean, Below Deck Sailing Yacht… Zijn er meer mensen die daar graag naar kijken of gekeken hebben? Please? 😀
• ik elke dag kook. Tenzij ik niet thuis eet. Ik zou vast heel veel tijd kunnen besparen door bijvoorbeeld in één keer twee maaltijden te koken en dan de helft in de koelkast te zetten voor de volgende dag. Maar ik doe het liever op mijn manier.
• vuile vaat regelmatig een paar dagen blijft staan. Ik erger me daaraan, maar blijkbaar is de weerzin tegen dagelijks afwassen toch groter dan de weerzin tegen een stapeltje vuil kook- en eetgerei op het aanrecht. (Ik ben alleen, dus het is geen STAPEL, maar toch.)
• mijn yogamat elke dag wordt uitgerold. Voor een korte yoga- of fitnesssessie. Die mat ligt – als ‘ie niet gebruikt wordt – meestal opgerold onder een stoel omdat ik te lui ben om hem na elk gebruik netjes op te bergen in de daarvoor bestemde koker. (Te lui om te sporten? Nee! Te lui om op te ruimen? Jaaa!)
• ik soms vreselijk moet huilen. En in plaats van dat te onderdrukken, ga ik er de laatste tijd gewoon even voor zitten. Letterlijk. Ook al ben ik bang dat mijn huisgenoten die buien kunnen horen, en ook al kan ik er met mijn hoofd niet altijd bij. (“Kom op zeg! Zo erg is het nu toch ook weer niet?!”) Maar als ik mijn hart wil openstellen, dan moet ik het verdriet dat daar zit volgens mij de ruimte geven. Loslaten. Hoe moeilijk dat ook is.
• er hier regelmatig muziek draait. Niet zo hard dat je het door het raam kunt horen, maar je zou het toch merken, omdat ik dan niet stil kan blijven zitten.
• ik een keyboard heb, maar die nauwelijks gebruik. Een kwestie van (te?) veel creatieve interesses hebben en mijn tijd dan toch net iets liever besteden aan schrijven, tekenen, web design en fotografie dan aan (leren) keyboard spelen.

Nieuwsgierig naar hoe mijn zolderkamer eruitziet?
Bekijk dan de foto-log “Dit is mijn zoldertje”.

• de printer en ik regelmatig met elkaar overhoop liggen. Ik heb vijf jaar geleden voor veel geld een printer gekocht (want als docent wilde ik een “meer-dan-zomaar-printer” hebben) maar na een jaar begon het gedonder. Kuren, niet normaal. En het ding is te luxe om zomaar te vervangen, dus eigenlijk moet ik hier eens een dag goed voor gaan zitten ofzo. Hopen dat ‘ie deze kersverse freelancer toch nog gaat helpen.
• ik soms VEUL en soms geen groente in huis heb. Ik haal om de week een Boerschappen Oogstbox in huis (nee ik word niet door hen gesponsord). Een box voor twee personen. Als ik dan thuiskom met drie tassen vol groenten en fruit denk ik standaard “hoe ga ik dit ooit op krijgen?!”. Maar meestal is het één of twee dagen voor de nieuwe box al zover, en dan wacht ik liever op die box dan dat ik (minder verse) groente koop bij de supermarkt.
• de meeste planten het hier niet lang volhouden. Dat ligt niet aan mij – ik heb best groene vingers – maar met één raam op het noorden en twee dakraampjes op het westen, komt er gewoon weinig zonlicht binnen.
• bij het grote raam een letterbord hangt. Toen ik die in 2018 kreeg, stond er de volgende quote op. “My mind is like my browser – 19 tabs open, 3 are frozen and I have no idea where the music is coming from.” XD Vorig jaar heb ik die tekst vervangen door “elke tel geluk is al schitterend”, uit een boek van Sander Kollaard (‘Uit het leven van een hond’).
• ik op mijn laptop inderdaad standaard meer dan tien tabbladen open heb staan, verdeeld over twee of drie browsers. De vriendin die mij het bord gaf, kent mij blijkbaar niet goed genoeg om te weten dat ik letterborden eigenlijk een tikkeltje te burgerlijk vind, maar ze weet wél hoe ik werk. <3
• je aan wat ik drink kunt zien hoe laat het ongeveer is. Ik begin de dag met gemberthee (op basis van verse gember en citroen). Rond 9 uur drink ik een kop koffie met melk. Tussen 10 en 12 drink ik twee koppen groene thee, en ’s middags tussen 13 uur en 15 uur weer. Daarna drink ik water, als ik dorst heb. En dan ’s avonds één kop kamillethee of iets anders waar geen cafeïne in zit.

Is dit wereldschokkend? Vast niet. Eerder saai. Maar ook een welkome afwisseling op de perfecte en avontuurlijke plaatjes die we meestal voorgeschoteld krijgen. Toch?