Een paar weken geleden vond ik op Blendle een artikel uit de Margriet, “Grensverleggend leuk!”, met allerlei solovakantie-tips voor mensen die alleen op reis willen gaan.
Op dat moment was ik volop bezig met het voorbereiden van een reis naar Afrika, mét mijn broer, en nu ben ik nog maar net een paar dagen terug van die safari, en het was fantastisch, dus eigenlijk had de timing niet slechter gekund, maar ik moet nu even kwijt wat mijn beste tips zijn en op welke punten ik het (totaal) niet met Margriet eens ben.
Reisverhalen uit Tanzania en Kenia volgen later misschien…
1. Ga alleen op reis – of niet!
Kijk, wat mij betreft is “Ga alleen op reis, doe het!” de aller-, aller-, ALLERbeste tip die ik je mee kan geven.
Maar ik heb jarenlang rondgelopen met de wens om een keer alleen op reis te gaan.
Tegen de tijd dat ik eindelijk genoeg moed (en geld) bij elkaar geschraapt had en ik geen overtuigende smoezen meer kon bedenken om het niet te doen, had ik mezelf al dagenlang – misschien wel weken – verlekkerd aan websites als interrail.eu en deutschebahn.de.
Kortom: ik kon eigenlijk niet anders.
Misschien heb jij die behoefte nooit gehad. Misschien heb je alleen maar het idee dat je het eens zou moeten doen, omdat mensen zoals ik voortdurend rondbazuinen hoe geweldig een solovakantie wel niet is.
Klopt dat? Leg mijn goedbedoelde solovakantie-tips (en die van Margriet) dan gewoon naast je neer, en kies voor iets anders.
2. Trek je eigen plan
Als je het wél wilt en besloten hebt om daadwerkelijk in je eentje op reis te gaan (driewerf hoera!), trek dan vooral je eigen plan.
Ik meen het. Jouw. Eigen. Plan. Daar is het immers een solovakantie voor, nietwaar?
Let wel: met “alleen op vakantie gaan” bedoel ik ook echt “alleen”.
Een groepsvakantie of singlereis is wat mij betreft een groepsreis, voor individuen. (1) Daar heb ik geen ervaring mee, althans niet als soloreiziger, en (2) bij een groepsreis heb je voortdurend (min of meer) hetzelfde gezelschap om je heen én er is een reisschema waar iedereen zich aan dient te houden.
Je kunt hooguit zeggen “ik ga vandaag wel/niet mee op excursie”. Dus ik vind dit fundamenteel anders dan écht in je uppie op vakantie gaan.
Maar goed, terug naar het eigen plan.
Het Margriet-artikel raadt aan om klein te beginnen, dus met bijvoorbeeld een weekend naar een leuke (Nederlandse) stad.
Ik begon met een 22-daagse treinreis door Centraal-Europa.
Gewoon, omdat ik daar zin in had.
Oké, ik had een Interrailticket, dus in geval van nood of spijt kon ik (zonder veel extra kosten te maken!) op ieder gewenst moment terug naar huis. En dat is misschien wel een aanrader.
Maar mijn bedoeling was om 22 dagen weg te blijven en daar heb ik mij keurig netjes en (over het algemeen) met veel plezier aan gehouden. Volgens mij geldt: hoe meer jouw eerste solovakantie bij jouw wensen aansluit, hoe groter de kans op succes. Toch?
Neemt niet weg dat ik je aanraad om één en ander te plannen, vooral als je voor het eerst alleen op reis gaat.
Misschien ben je door films als Wild en Into the Wild gaan geloven dat plannen voor watjes is. Misschien wil je niets liever dan je eigen versie “in het wild” creëren. Dat kan.
Als je eropuit bent om het jezelf moeilijk te maken: plan niets.
Als je wel enige mate van comfort, rust en/of luxe verlangt: zoek van tevoren uit hoe je van A naar B komt, download de juiste apps (of koop een reisgids) en boek dat goed aangeschreven ho(s)tel.
3. …maar laat ook iets aan het toeval over
Als je alleen op vakantie gaat, kun je in theorie (bijna?) alles van tevoren plannen. Welke plaatsen je gaat bezoeken, wanneer precies, hoe je van je accommodatie naar de tramhalte moet lopen, waar je gaat eten, enzovoorts, enzovoorts.
Het dichttimmeren van je reisschema is nog nooit zo makkelijk geweest.
Google, Google Maps, Tripadvisor, Hostelbookers.com, Booking.com, Kiwi.com, Weeronline, WhatsApp, Netflix! …Oké, ik draaf door.
Pas op, want voor je het weet, vergeet je de charme van het toeval, van de verrassing, van het nietsdoen, van het dwalen, en van het even niet bereikbaar zijn.
En dan ben je even “vrij” dan wanneer je niet op vakantie bent, of misschien zelfs minder.
Dat kan niet de bedoeling zijn.
Bedenk daarom wat je absoluut nodig hebt om met een gerust gevoel op reis te kunnen, en laat je verder verrassen.
Sterker nog: zoek het toeval op. Ga mee met die excursie die het hostel organiseert. (Zo kwam ik toevallig terecht in de Vintgarkloof. Een mooiere omgeving heb ik nog niet gezien.) En als je eenmaal weet hoe je naar het stadscentrum moet lopen, neem dan eens een zijstraatje.
Er staat heus geen verkrachter achter iedere stoeptegel. En als je toch het gevoel krijgt dat er iets niet klopt, maak dan gewoon dat je zo snel mogelijk wegkomt. Zo simpel is het.
4. Neem de tijd
Alleen reizen kost niet alleen meer geld dan wanneer je met meerdere personen op pad bent, het kost ook meer tijd.
Waar je in een reisgezelschap dingen kunt combineren (eten en kletsen, sightsee’en en kletsen, foto’s maken en een route uitstippelen en kletsen…), lukt dat in je eentje lang niet altijd.
En zelfs als het lukt – die Zuid-Koreaanse jongen die je tijdens een uitstapje hebt leren kennen, wil best met je mee naar de plaatselijke pizzeria – ben je meer tijd kwijt dan gewoonlijk. Tenzij je totaal niet geïnteresseerd bent in verhalen van mensen die aan de andere kant van de wereld wonen.
Dus zorg ervoor dat je de tijd hebt. Dat er genoeg ruimte is om wat te schuiven met je planning, zodat je ter plaatse in kunt gaan op spontane uitnodigingen (of zelf mensen uit kunt nodigen).
Tijdens mijn eerste solovakantie had ik die ruimte soms niet, en dan moest ik kiezen: óf gezellig doen, óf mooie dingen bezichtigen.
Geloof me: zulke dilemma’s wil je niet.
5. Zorg ervoor dat je iets om handen hebt
Het maakt niet uit wat.
Hou je van lezen? Neem een boek mee. (Tip: tweedehands, Engelstalige boeken kun je onderweg makkelijk ruilen.)
Je kunt ook een goede fotocamera meenemen, of een dagboek. Of alledrie.
Of houd je bagage lekker licht en neem alleen een smartphone mee. (Al zou ik altijd voor een combinatie van digitaal en analoog gaan. Minder risico op een lege accu, net op het moment dat je hopeloos verdwaalt.)
Maar hoe dan ook, zorg ervoor dat je te allen tijde iets kunt doen.
Als de trein vertraging heeft. Of als je alleen in een restaurant zit. Als die vervelende kamergenoot binnen komt vallen. Op momenten dat je even te moe bent om eropuit te trekken.
Want als je op zulke momenten niets te doen hebt, is het wachten op heimwee en eenzaamheid. Dus zorg dat je ze kunt tackelen!
6. Houd contact
De grootste misvatting die mensen hebben over alleen reizen, is dat je dan vaak eenzaam en alleen bent.
Daar klopt niets van. In je eentje heb je al snel genoeg aanspraak van andere reizigers en van locals.
Maar dan moet je daar wel voor openstaan.
Zie het als tweerichtingsverkeer: je zult zelf iets moeten doen, wil je van anderen iets terugkrijgen.
Dus heb jij dringend behoefte aan een praatje? Raap jezelf dan bij elkaar en knoop een gesprek aan in de gemeenschappelijke keuken. (Tip: boek een accommodatie met een gemeenschappelijke keuken. Je zult er geen spijt van hebben.)
Een andere leuke en laagdrempelige manier om met mensen in contact te komen, is een free walking tour, maar die worden niet overal georganiseerd.
Het lijkt misschien een inkoppertje, maar ik zie te vaak gebeuren dat mensen – da’s inclusief mijzelf – de schuld van hun eigen ellende volledig buiten zichzelf plaatsen. Dus: houd contact!
Houd contact met de mensen om je heen, houd contact met het thuisfront, en houd contact met jezelf.
Als je in je uppie op reis gaat, heb je namelijk best veel kans dat je jezelf onderweg tegenkomt.
Dat hoeft helemaal niet vervelend te zijn: wat mij betreft is het juist één van de meest waardevolle dingen aan het alleen reizen. (Dat, plus mensen uit andere landen leren kennen, plus iets van de wereld zien, plus mijn eigen plan kunnen trekken.)
Maar het kan wel ontzettend zwaar zijn.
Zorg onderweg dus goed voor jezelf, neem de tijd (zie tip 4) en ga alleen over jouw grenzen heen als jij dat wil.
7. Verleg je grenzen
In eerste instantie sloot ik de vorige alinea af met “ga niet over je grenzen heen”, maar dat strookt niet met mijn eigen praktijk.
Volgens mij is het verleggen van die grenzen, letterlijk en figuurlijk, waar het alleen reizen – voor mij – deels om draait.
Maar dan wel tot waar het goed voelt, en niet verder.
Dat is het wel zo’n beetje, voor nu.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat deze lijst nog niet compleet is – ik ben nog lang geen volleerde soloreiziger – maar het komt aardig in de buurt.
En heb je vragen? Of heb je zelf ook goede solovakantie-tips? Laat het me weten.
Meer lezen?
Pingback: Je hoeft geen durfal te zijn om alleen te reizen | Wendy Weet Waarom