Vandaag in de 25-vragen-in-52-weken-serie: “Heb ik tot nu toe vooral keuzes vanuit mijn hoofd gemaakt of vanuit mijn hart?”
Hm. Moeilijk te zeggen, want bij veel keuzes komen zowel mijn hoofd als mijn hart aan bod. En tegen de tijd dat ik een beslissing neem, weet ik meestal niet welke van de twee nou eigenlijk de meeste invloed heeft gehad.
En hoewel ik iemand ben die veel nadenkt, kan ik ook hele verrassende keuzes maken. Mijn tijd in Polen is daar het duidelijkste voorbeeld van. (Als iemand mij vraagt “Waarom ging je naar Polen?”, klinkt dat meestal zoals “Waarom ging je naakt modderworstelen?”. Dus ja. Blijkbaar was dat geen logische zet.)
Dat soort keuzes, (bijna?) puur vanuit het hart, maak ik niet vaak, maar ze hebben wel veel impact op mijn leven.
Op dit moment ben ik eigenlijk best tevreden met de balans tussen “hart-” en “hoofdkeuzes”. Ik heb wat dat betreft wel een lesje geleerd, de afgelopen jaren. Dat ik niet alles met het verstand op kan lossen – en dat ik dat ook niet moet willen.
Gelukkig liggen hoofd en hart ook weleens op één lijn. Maar toch blijft het moeilijk om die balans te bewaken. En niet (opnieuw) te veel aandacht te geven aan mijn gedachten in mijn hoofd.
Maar we doen ons best. 🙂
Hoe zit dat bij jou? Maak jij vaker keuzes uit je hoofd of uit je hart?
Twee weken geleden: “Wat is mijn levenshouding?”
En de volgende keer: “Hoe ziet mijn ideale dag eruit?”
Foto: “Heads” door Daniel Hoherd, licentie CC BY-NC 2.0
Dat is nog eens een filosfische, moeilijke vraag op een Tweede Pinksterdag… Ik denk dat het bij mij een beetje hetzelfde werkt als bij jou. Mijn hart roept vaak als eerste iets. Een dag later bedenk ik dan met m’n hoofd dat het misschien toch beter anders kan. Ergens in het midden ligt meestal het beste besluit. Ik ben trouwens benieuwd naar je ideale dag, bij de volgende!
Hahaha, daar ben ik ook benieuwd naar! Ik ben echt een twijfelkont, dus als ik nu ga beginnen met het uitdenken van die ideale dag, dan ben ik daar hopelijk over twee weken wel aan uit…
Ik vind dat ook een moeilijke vraag. Ik ben best een (doem)denker en kan echt te veel nadenken over dingen. Ik ben dus geneigd te zeggen dat ik mijn keuzes maak met mijn hoofd. Misschien is het wat je zegt: een combinatie, met soms een verrassende wending?
Dat zou goed kunnen. 🙂 Ik denk dat 100% vanuit het hoofd of vanuit het hart kiezen sowieso meestal niet wenselijk (of handig) is