Toffe Dingetjes 6

Wat voor toffe dingetjes heb ik de afgelopen maand gehoord, gezien, gedaan, …?

Lezen & Luisteren

Ik heb een boek uitgelezen! ‘Hoe ik talent voor het leven kreeg’ van Rodaan Al Galidi biedt een grappig, ontroerend én beschamend inkijkje in het leven van een Irakees die in Nederland asiel aanvraagt.

Wat ik vooral sterk vind aan het verhaal, is dat geen enkele “partij” (asielzoekers, Nederlanders, VluchtelingenWerk, de IND, …) wordt neergezet als de goeden. Of de kwaden. Er zijn alleen maar goede en slechte mensen of – nog genuanceerder – mensen met goede, minder goede en slechte eigenschappen.

En ja, dat maakt de boel héél ingewikkeld. Tijdens het lezen van Al Galidi’s boek dacht ik regelmatig, “en hoe schaffen wir das dan?”. Een populistisch antwoord op die vraag is (wat mij betreft) sowieso fout – want dat gaat uit van een “wij” tegen “zij” – maar wat het goede antwoord dan wél is… Dat weet ik niet. En ik wil het ontzettend graag weten.

Daarom ben ik nu “The Retreat of Western Liberalism“ aan het lezen. Dat boekje gaat niet specifiek over de vluchtelingencrisis (vreselijk woord trouwens), maar over allerlei recente ontwikkelingen. Trump, Brexit, polarisatie, de hele shitzooi.

Geen zonnig verhaal – daar had VICE me al voor gewaarschuwd – maar dankzij de nodige humor en de degelijkheid van deze analyse, vind ik het toch tof om te lezen.

Eten

Wat ook tof is om te lezen: dialect! Dus toen ik laatst bij The Streetfood Club een “Utreg Me Stadsie” sandwich op de menukaart zag staan – met oude kaas, eiersalade en mosterd (jammiejammie) – wist ik meteen wat ik ging bestellen.

Een dikke aanrader, mensen. Zowel de Streetfood Club als de sandwich!

Ontdekken

Sowieso was Utrecht deze maand me stadsie. Min of meer. Ik moest er zijn voor mijn opleiding Online Marketing, voor een pubquiz & spoken word avond vanuit Go Europe, en voor een dagje uit met de dames (vriendinnen van de middelbare school).

En ik kwam nog een paar keer extra langs Utrecht Centraal, omdat een zeker persoon – “my date from Belgrade“ – in Nederland aan het WWOOFen is.

(WWOOF staat voor “World Wide Opportunities on Organic Farms”. Het is een organisatie / website die vrijwilligers koppelt aan biologische boeren en tuinders wereldwijd. Een leuke en goedkope manier van reizen, als je het niet erg vindt om het merendeel van je tijd op een boerderij te werken.)

En zo werd ik – ik! – deze maand uitgenodigd op een biologische bamboe- en kerstbomenkwekerij – kerstbomen! in mei! – in Leusden – want ja daar kom ik dagelijks nooit! – door een Serviër die ik heb leren kennen via ’t internet.

“What a time to be alive.” 😀

Je begrijpt dat de verhalenverteller in mij deze uitnodiging absoluut niet kon laten liggen. En de rest van mij eigenlijk ook niet.

Dansen

Een week later kwam hij, op doorreis naar Limburg, bij mij langs. En bleek er helaas nog steeds te weinig “basis” te zijn om een gezonde relatie op te bouwen. En te veel om het zomaar gezellig te hebben samen.

Dus hier blijft het (voorlopig?) bij. Hoe on-ge-loof-lijk mooi het ook zou zijn om wat tijd met hem door te brengen in een Zuid-Limburgse wijngaard.

Sinds een week of twee staat de muziek van Robyn dan ook op repeat. Vooral ‘Be Mine‘, ‘Dancing On My Own‘ en ‘Hang with Me’.

“‘Cause it’s gonna be all heartbreak”… maar tof was het wel.