Hopelijk weet je al dat je niet vre-se-lijk moedig hoeft te zijn om alleen te reizen. En hoe je een solovakantie kunt regelen, en wat je daarvoor nodig hebt.
Ik heb het nog niet eerder uitgebreid over het waarom gehad. Over waarom in je eentje reizen nou zo leuk (en leerzaam, en bijzonder, en meer) is. En waarom ik er maar niet over uitgeschreven raak. 😉
Dus, bij deze.
Waarom in je eentje reizen zo tof is:
- Jij bepaalt hoe jouw solovakantie eruit ziet.
- Je mag alles zelf voorbereiden. Geen getouwtrek over wie de tickets en overnachtingen boekt!
- Geen stress door reisgenootjes die jou achter de vodden zitten, of die de boel vertragen. (Maar óók als je alleen reist is ’t aan te raden om een paar uur van tevoren op het vliegveld te zijn…)
- Je hoeft niet solidair te zijn met je reisgenoten. Als er nog maar één plekje vrij is bij het raam, en jij wil daar zitten, dan gá je daar zitten. Punt.
- Reizen is sowieso leuk, toch?
- Eenmaal onderweg heb je alle – ja, echt ALLE – tijd voor jezelf! 😀
- En waarschijnlijk heb je (daardoor) meer oog voor je omgeving. Reisgenoten vragen namelijk – bewust of onbewust – best veel aandacht.
- Bang dat je je eenzaam zult voelen? Da’s niet nodig! Als je in je eentje op vakantie bent, heb je eerder aanspraak van locals en andere reizigers dan wanneer je deel uitmaakt van een reisgezelschap.
- De kans dat je (op die manier) toffe mensen leert kennen is vrij groot.
- Als je zin hebt om spontaan je plannen te wijzigen, dan kan dat gewoon. Je hoeft dat met niemand te overleggen.
- Want jij bepaalt hoe je jouw vakantiedagen invult. Van minuut tot minuut.
- En hoe laat je opstaat en naar bed gaat. Ben je om negen uur ’s avonds al compleet uitgeteld? Prima! Wil je tot half vijf ’s nachts naar de sterren kijken? Ook goed!
- Je bent niet alleen baas over je eigen agenda, maar ook over je eigen portemonnee. Geen gedoe met gezamenlijke potjes!
- Alleen reizen kost minder wachttijd. Geen oponthoud omdat je reisgenoot nog onder de douche staat. Of omdat hij/zij dit wil en jij dat. Of omdat er nog maar één plekje is in de boot, terwijl jullie met z’n tweeën zijn.
- Die tijd (plus extra) kun je doorbrengen met die toffe mensen waar ik het eerder over had. Pizza eten met iemand uit Zuid-Korea. Naar de Flohmarkt met een Braziliaanse. You name it.
- Je zou zelfs op date kunnen gaan! Twee avonden achter elkaar! En geen reisgenoot die daarover moppert. (“Zeg, ik ben er ook nog hoor.”)
- Als je juist behoefte hebt aan wat afzondering, dan is dat ook oké.
- Je leert er onwijs veel van. Niet alleen over de bestemming(en) en de mensen die je onderweg tegenkomt, maar vooral over jezelf.
- Bij terugkomst – maar eigenlijk al vanaf ’t moment dat je plannen definitief doorgaan – vind iedereen je ineens een stuk stoerder. Dat kan maar beter niet dé reden zijn om in je eentje op reis te gaan, maar ’t is een leuke bijkomstigheid. 😉
Welke reden spreekt jou het meest aan?
Lees ook: “Alleen op reis? Zo doe je dat!”
Wat een fijn lijstje. Ik heb recentelijk voor het eerst alleen gevlogen, iets wat ik toch wel spannend vond. Dit is echter allemaal goed gegaan en ik kijk nu al uit naar de (steden)trips die ik in mijn eentje wil gaan maken. Dan kan ik overal net zo lang blijven hangen als ik zelf wil en gaan en staan waar ik wil. Lijkt me heerlijk.
Dat is het ook! 🙂 En het blijft volgens mij altijd wel (een beetje) spannend. Ik word in elk geval nog steeds hartstikke zenuwachtig als ik door de douane moet, of bij een grensovergang. Nergens nodig voor, maar toch. XD
Het zelf inplannen en niet hoeven wachten, vind ik het grootste voordeel. Maar ik ben nog nooit zo lang alleen op reis geweest als jij.
Wat is jouw “record”? En ongeacht de lengte: dat je alles zelf kunt plannen is inderdaad een ontzettend groot voordeel! 😀