Die mooie toeters hierboven zijn geen kerstversieringen – ho, ho, ho! – maar Victoriaanse ear trumpets. Hoorns of (h)oortrompetten in het Nederlands.
Waarom ik hier een foto plaats van twee ouderwetse hoortoestellen?
Omdat ik al een tijdje zit te broeden op een blogpost over wat iedereen (volgens mij) zou moeten weten over slechthorendheid. En dat blijkt een stuk lastiger te zijn dan het in elkaar draaien van een feestelijk vijfgangenmenu.
Ten eerste is “Wat Iedereen Zou Moeten Weten Over Slechthorendheid” nogal wat. Hoe breng ik dat goed onder woorden?
En minstens zo belangrijk: een aantrekkelijke verpakking! Anders wordt het slechts gelezen door anderhalve man en een paardenkop, en da’s eigenlijk de bedoeling niet.
Dus ging ik op zoek naar een mooie afbeelding.
Meestal is die zoektocht zo gepiept. Ik heb natuurlijk mijn eigen voorraad foto’s, en als daar niets bruikbaars tussen zit kan ik altijd bij Moedertje Internet terecht.
Wie online zoekt naar een foto die bij ‘kerstmis‘ past, vindt duizenden prachtige plaatjes. Professionele foto’s die bij het thema passen én gratis te gebruiken zijn (mits je de bron vermeldt).
Voor onderwerpen als ‘verlies‘, ‘eenzaamheid‘ en zelfs ‘dood‘ geldt trouwens hetzelfde. Het hoeft dus niet eens een vrolijk thema te zijn.
Maar welke zoekterm ik deze keer ook gebruikte – ‘slechthorendheid’, ‘hearing loss‘, ‘deafness‘, ‘hearing impairment‘, you name it – de aantrekkelijke foto’s waren ver te zoeken.
Sterker nog, ik vond er geen.
Wat ik wel vond? Een rare verzameling van oren, gelige hoortoestellen, hersenscans, oude mensen, portretfoto’s (waarop niet te zien valt of de geportretteerde slechthorend is), mensen die gebarentaal gebruiken (wat lang niet alle slechthorenden doen), dieren (?), PowerPoint-dia’s, conferenties en andere, ronduit knullige foto’s.
En zelfs al zouden die foto’s allemaal (min of meer) iets te maken hebben met slechthorendheid, dan nog snap ik er niets van. Als je bij ‘kwetsbaarheid‘ mooie foto’s kunt vinden, waarom dan niet bij dit onderwerp?
Op websites van fabrikanten vond ik een paar fraaie plaatjes, maar no way dat ik die foto’s ga gebruiken. Dan heb ik in no time een claim aan mijn broek hangen.
Uiteindelijk bleek Wikipedia – zoals wel vaker – de reddende engel.
Daar leerde ik meteen dat hoortrompetten niet eens zo heel veel slechter werken dan hun moderne opvolgers. Ze zijn vooral veel zichtbaarder, en daardoor snel uit de mode geraakt.
Gezien het imago dat handicaps hebben, is dat ook niet zo vreemd. (“[…] in onze blindheid, onze doofheid, onze arrogantie.”)
Maar ik had niet verwacht dat het zó moeilijk zou zijn om stijlvolle afbeeldingen van slechthorendheid te vinden. Die geen eigendom zijn van één of ander bedrijf, en waarin de beperking duidelijk te zien is.
En zo leerde ik dat dit onderwerp dringend wat versiering nodig heeft. Een beetje zoals onze huizen en straten, in deze periode van het jaar.
Ik wens jullie hele fijne kerstdagen en een gelukkig 2019!
Foto: “Two Victorian Ear Trumpets” uit de Wellcome Collection Gallery, licentie CC BY 4.0
Pingback: "Kun jij liplezen?" (en tien andere vragen over mijn slechthorendheid)