De avond voor mijn vertrek trakteerden twee Sloveense kamergenootjes mij op een Kroatisch biertje, uit de supermarkt, waarna we gezellig met zijn drietjes en later viertjes (toen een Zuid-Koreaans kamergenootje ook bij ons kwam zitten) hebben zitten kletsen op het dakterras van het hostel. Een gezellige afsluiting van de vakantie, en een mooie gelegenheid om de pistachenoten die ik in Split gekocht had op te maken, al maakt zo’n warme zomeravond het ook vervelender om weer naar huis te moeten…
’s Ochtends kon ik alles op mijn gemakje inpakken, want ik hoefde het hostel pas tegen 11 uur te verlaten. Er was dus meer dan genoeg tijd om te ontbijten, een paar broodjes te smeren voor onderweg en afscheid te nemen van mijn leuke kamergenootjes. Adijo, bye bye!
De terugreis verliep bijna volledig volgens plan. Bijna. De shuttlebus naar het vliegveld van Dubrovnik zou volgens het hostel om 11:20 uur vertrekken, maar in de ticketshop beweerde de verkoopster dat die bus om 11:00 uur al vertrokken was. Waardoor ik even bang was dat ik de bus gemist had, maar gelukkig kwam er om 11:10 uur een (andere?) bus voorbij, waar ik met mijn buskaartje ook gebruik van mocht maken. Ach ja, de logica was misschien ver te zoeken, maar uiteindelijk stond ik vroeger op het vliegveld dan gepland. Zo kan het dus ook.
Geen gemiste vluchten of vertragingen deze keer. Althans, niet voor mij. De vlucht van Dubrovnik naar Zagreb had weliswaar een kwartier vertraging, maar ik had in Zagreb meer dan genoeg tijd over om mijn vlucht naar Amsterdam te halen.
Onderweg, in de lucht, heb ik trouwens niet veel meer gezien dan wolken. Mistwolken, wattenwolken, deegwolken… Wolken in allerlei vormen, maar toch zo dicht op elkaar dat ik het landschap onder mij nauwelijks kon zien. Waardoor ik het ene moment nog onder de palmbomen liep, door een mediterrane stad, en ongeveer acht uur later stond ik ‘plotseling’ weer terug op Hollandse bodem. Au.
Al met al vond ik deze reis iets minder gaaf dan mijn vorige reis. Dat kon ook bijna niet anders, want nu was het minder ‘nieuw’ en spannend dan de eerste keer dat ik alleen op vakantie ging. Bovendien duurde die reis een week langer en stonden er toen bestemmingen op mijn lijstje die niet voor niets de voorkeur kregen boven Slovenië en Kroatië.
Maar de ervaringen van toen hebben er ook voor gezorgd dat ik deze keer beter wist in wat voor soort hostels ik me thuis voel, welke spullen ik wel en niet in mijn koffer moet stoppen en hoe ik mijn tijd en geld het liefst besteed. Bovendien vond ik de minst toeristische bestemmingen van deze reis (Ljubljana en Zagreb) juist vanwege hun onopvallendheid een bepaalde charme hebben. Deze plaatsen kwamen nu beter tot hun recht dan wanneer het slechts tussenstops geweest zouden zijn, voor één nachtje, op weg naar Boedapest, Wenen of een andere toeristische hotspot… Dus: minder gaaf, maar daarom zeker niet minder plezant.
Toch zijn er ook zeker dingen die ik een volgende keer anders aan wil pakken. Met stip bovenaan: “altijd 2 uur van tevoren op een vliegveld zijn”. Al heb ik tijdens deze reis ook ontdekt dat reizen met het vliegtuig mij eigenlijk te snel gaat, dat ik het leuker vind om de omgeving van dichtbij langzaam te zien veranderen.
Gelukkig kun je als reiziger nooit volleerd zijn. In mijn hoofd borrelen nu alweer ideetjes voor een volgende keer.
(Als jullie vragen hebben over een bepaalde bestemming, of op zoek zijn naar tips: laat het me weten.)